Robert Schumanns drie strijkkwartetten op.41 zijn het resultaat van een uitvoerige studie van Haydns en Beethovens late strijkkwartetten, en het is voor Schumann wat atypisch dat hij zich in geen een van deze drie werken liet verleiden tot een voor hem zo kenmerkende vrije structuur. Elk kwartet bezit een overzichtelijke vierdelige vorm naar het voorbeeld van Mozart en Haydn, maar is onmiskenbaar Schumann, in het poƫtische en jeugdige karakter van de muziek. De waanzin, het impulsieve dat veel van Schumanns muziek bepaalt, is in deze werken veel minder prominent aanwezig. Ze werden geschreven in 1842, het jaar waarin de componist zich toelegde op kamermuziek, en het jaar waarin ook onder meer het pianokwartet op.47 en het kwintet op.44 het daglicht zagen.
De uitvoering van het Fine Arts Quartet is energiek en robuust, met een stevige ritmiek die de scherzi en laatste delen van deze kwartetten met het nodige enthousiasme laat klinken. Een warme klank, met een snelle romantische vibrato in de violen en een altviool en cello die voor een stevige middenstem en bas zorgen, geven deze muziek een zelfverzekerde indruk, zoals dat blijkt uit de sterke bas die het 'tempo risoluto' uit het derde kwartet onderpint. Zig Zag Territoires bracht ons een opname van dezelfde werken die bij momenten veel delicater klonk, maar dat passages als het begin van het eerste kwartet, met zijn imitaties tussen de vier strijkers, hier wat steviger in hun schoenen staan stoort zeker niet. Want Schumanns drie strijkkwartetten worden overwegend vlot gebracht, zonder maniƫrisme en met een perfect geolied samenspel. Wat gebruik van portamento hier en daar geeft bovendien enkele passages van een misleidende eenvoud een charmante toon. Jammer dat het scherzo uit het tweede kwartet, met zijn virtuoze vioolmelodie boven een ritmiek in de drie andere strijkers die tegen het maatgevoel ingaat, wat onzeker klinkt, alsof je hoort dat dit telkens moeilijk was op de opname. Enkele andere (kleine) uitglijdertjes, noten die eventjes tijd nodig hebben om volledig juist te klinken zoals bijvoorbeeld in de finale van dit kwartet, bederven de sfeer en het enthousiasme van de muziek echter geenszins.
Deze cd biedt een heel degelijke kijk op Schumanns drie strijkkwartetten. Het Fine Arts Quartet zorgt voor weinig verrassingen maar speelt muzikaal en overtuigend, met de zelfverzekerdheid van een ensemble dat al jaren samen speelt.
Meer over Robert Schumann
Verder bij Kwadratuur
Interessante links