Meer dan andere muziekstijlen, ondergaat dance een vlotte opeenvolging van trends, hypes en (sub)genres. Zo wordt vandaag in het meer alternatieve discotheekwereldje maar al te graag uitgepakt met termen als 'elektro' en 'minimal'. Gelukkig loopt niet iedereen mee in dit straatje. Rodney Hunter is vriend aan huis bij Kruder & Dorfmeisters G Stone label, waardoor hij in het water van de zogenaamde 'downtempo' peddelt. Hij breit hier een vervolg aan zijn veelgeprezen debuut 'Hunter Files'. Meer nog dan voordien speelt Hunter leentjebuur bij stijlen als r&b, urbansoul en zelfs house waarbij clichés niet gemeden worden. Toch is 'Hunterville' een smakelijke dance-trip die gaat voor de glimlach en de finesse in een universum van –naar eigen zeggen- "tijdloze, moderne funk en soul".
'Herkenning' is hier het toverwoord. Doorheen de dertien tracks van dit plaatje zit een prima gevoel van vertrouwdheid, wat zorgt voor een uitermate vlot en genietbaar karakter. Een klein overzicht: Jay Sebag zorgt in het erg luchtige 'Wanna Groove?' voor een prima Michael Jackson-accentje, de hoekige hiphopritmen van 'Glamour Girl' (uit handen van Aphrodelics) worden gladgestreken door Chrystal Waters' 'Gipsy Woman'-orgeltje en de vlotte urbantrack 'No Stoppin' leent Terence Trents "Get up get up / wake up wake up". Toch wordt 'Hunterville' nooit echt overdreven goedkoop. Ook al zorgt Hunter in 'Voodoo' dan voor mierzoete r&b, toch zit de cd doorspekt met heerlijke details, verslavende klanken en overtuigende, beklijvende songs. Zo verzorgt Earl Zinger (Leftfield) een meer dan overtuigende gastrol in het tropische 'Physical', waarmee Hunter weer richting downtempo en loungemuziek opschuift. Toegegeven, deze plaat blijft niet op scherp staan. 'Latina Thrilla' hobbelt aardig voort, maar geeft niet meteen de kick die in de titel wordt aangegeven en ene Didier maakt met zijn melige falset van eerder vernoemd 'Voodoo' ronduit een pastiche. Van de andere kant zorgt de ondersteuning van Peter Kruder bij de productie voor een warm, rijk geluid dat 'Hunterville' van een heerlijk zwoel en sensueel accent voorziet en kleine misstapjes als deze moeiteloos wegvaagt.
Rodney Hunter heeft met zijn tweede langspeler weer een mooi prijsbeest binnen. Zeker mensen die niet terugschrikken voor lekker soulvolle danstoestanden, licht benevelde cocktailfeestjes of subtropische zwembadparty's zullen in dit schijfje hun heil vinden. Beschouw de 'hunter' uit 'Hunterville' dus maar gerust als een ordinaire rokkenjager.
Meer over Rodney Hunter
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
