Per toeval geven twee oude-muziek ensembles (het Johann Rosenmüller Ensemble en deze I Fedeli) nu muziek uit van Johann Rosenmüller (1617-1684), een Saksische componist die zijn eerste carrière in Leipzig maakte. Hij moest echter vluchten uit die stad nadat hij beschuldigd werd van wat in die tijd 'sodomie' heette en kwam in Venetië terecht waar hij als trombonist aan het San Marco basiliek werkzaam was. Rosenmüllers reputatie overleefde zijn overlijden: zelfs Georg Philipp Telemann noemde hem vijftig jaar nadien nog als een belangrijke invloed, wat in een achttiende eeuw waarin smaken en stijlen snel wisselden een teken was van hoe hoog Rosenmüller nog ingeschat werd. De muziek op deze cd (en ook die op de andere plaat van het Rosenmüller Ensemble) dateert uit de Venetiaanse periode en omvat in het Latijn gezongen of zuiver instrumentale motetten en sonata's. Beide cd's eindigen met hetzelfde 'Salve Regina', wat een mooi aanknopingspunt is voor een vergelijking!
Het ensemble I Fideli is een betrekkelijk jong ensemble dat een zuiver instrumentale kern bezit, maar vaak ook zangers bijvraagt, zoals ze op deze cd deden. Ze spelen met een routinematigheid die het resultaat is van veel en vaak samen musiceren en die een perfecte beheersing van deze muziek verraadt. Dat het karakter van deze werken dan ook vaak meteen goed zit, hoeft niet te verbazen want Rosenmüller verwende zijn muzikanten met soepel en virtuoos geschreven partijen die door I Fideli met hoorbaar plezier uitgevoerd worden. Het motet 'Estote fortes in bello' ('Wees sterk in oorlog') wordt viriel ingezet, een 'Laudate Pueri' blijft lichtvoetig klinken en het 'Salve Regina' voor bas en vijf instrumenten komt zalvend en smekend over. Leuk is ook een zuiver instrumentale uitvoering van een tweestemmig 'Surgamus ad Laudes', dat hier door twee cornetti en continuo ingespeeld werd. De bezetting van twee cornetti, twee trombones, twee violen, twee celli en bas vormt een typerende combinatie voor het midden van de zeventiende eeuw. Minder typerend is de chromatiek die Rosenmüller graag bezigt en die een element van wrijving en drama in de muziek houdt.
De vijf zangers, sopraan Lorenza Donadini, countertenor Javier Robledano Cabrera, tenor Daniel Issa en bassen Lisandro Abadie en Ismael Gonzalez Arroniz zingen in groep minder egaal. Dat blijkt uit het nochtans enthousiaste begin van 'Estote fortes in Bello', waar de laagste stemmen de hogere wat domineren. 'Laudate Pueri' treft dan weer een ideaal evenwicht tussen solozang en ensemble alsook tussen zangers en instrumenten.
De zang klinkt merkelijk sappig voor barokmuziek en dat zorgt voor een gewaardeerd inlevingsvermogen bij de zangers. Keerzijde van de medaille is dat tenor Daniel Issa en bas Lusandro Gonzalez Arroniz niet altijd zo verzorgd en zuiver klinken. Issa verliest met het vlak, vibratoloos barokzingen zijn gevoel voor natuurlijkheid, (al komt die terug wanneer de muziek levendiger wordt) terwijl Gonzalez Arroniz soms controle mist waardoor zijn laagte wat lomp gaat overkomen.
Zowel deze cd als die van het Rosenmüller Ensemble laten mooie barokke muziek horen, in een verzorgde en stijlvolle uitvoering. Het Rosenmüller Ensemble zorgt voor de knapste uitvoering: Bij hen ademt de muziek meer spankracht uit maar vooral de zangers zijn net van een hoger niveau. Deze hoogst genietbare uitvoering bezit echter ook bijzonder sterke punten: vooral de puur instrumentale werken klinken muzikaal en opwindend en krijgen een schitterende uitvoering mee.
