De Jamaicaanse producer Scientist of Hopeton Brown heeft als peetvader van de dub (naast opperkoning King Tubby) een legendarische status in het reggaewereldje verworven. Op de inmiddels tientallen platen van de man worden niet gewoon bestaande reggaesongs en riddims van grote rasta’s getransformeerd, maar maakt Scientist geheel nieuwe nummers door alles volledig te ontrafelen, te kneden en opnieuw in elkaar te schuiven. Omwille van zowel hun zeldzaamheid als dit zorgvuldige werk, dat meer aanleunt bij remixen dan het maken van dubplates, zijn Scientists albums erg gegeerd.
Na een dikke vijf jaar relatieve stilte bewijst de producer mee te gaan met zijn tijd. Zoals de titel van dit dubbelalbum aangeeft, duikt de klanktovenaar met ‘Scientist Launches Dubstep into Outer Space’ het dubstep wereldje in. Om het helemaal mooi en origineel te maken, is dit album onderverdeeld in twee schijfjes, een met de originele tracks en een met de gemaakte bewerkingen.
Zoals kon verwacht worden, heeft Scientist geopteerd voor eerder subtiele songs binnen het genre. De twaalf gekozen tracks zijn eerder sober, verfijnd en teren liever op hiphopritmen of subtiele shuffles dan op doordravende, mokerende basbeats. Grootheden als Kode 9, Distance of Jack Sparrow zijn eerder sfeervol van aard met voldoende leegte en laten daardoor net veel ruimte voor herinterpretatie. Tekenend is Shackletons ‘Hackney Marshes’, een stukje vol mathematisch geknisper, scherende geluiden en een zachte, diepe, bijna ambienteske basgroove waarin een beat zelfs afwezig blijkt.
Het tweede plaatje is natuurlijk het belangrijkst. Naar goede gewoonte gaat Scientist voor diep psychedelische, zelfs artificiële bewerkingen. Beats worden ontleed tot kale hiphopritmen en door er veel stukken van de melodie weg te laten, wordt extra ruimte gecreëerd om met veel echo’s en flarden van samples aan de slag te gaan. Dat maakt het er zeker niet altijd gemakkelijker op. ‘Korg Black Dub’ van Guido is een minimaal, futuristische track die – zoals vele – ontdaan is van zijn dubstepkarakter en zwaar gedrogeerd in de ruimte rond hobbelt. Van de hierop volgende Shackleton- track blijft helemaal niets meer over, op wat sissende ritmen en vage patronen na. De vaak erg gereduceerde nummers zijn helemaal niet meer expliciet en spelen meer met indrukken en impressies.
Het is best een opmerkelijk project, dit nieuwe werk van Scientist. De man slaagt er in een enkele plaat in om zowel een erg smakelijke compilatie van gesofisticeerde, eigenzinnige dubsteptracks voor te schotelen als een abstracte, intrigerende elektronische trip op te maken. Beide schijfjes hebben een totaal ander, kwalitatief hoogstaand karakter waardoor enkel blinde genregekken reden krijgen deze plaat af te breken.
