Het heeft een tijd geduurd vooraleer Skyfire opnieuw boven water kwam: maar liefst vijf jaar. In deze grillige tijden is dat voor een band haast een eeuwigheid. Vooral 'Mind Revolution' uit 2003 viel positief op. Toegegeven, hier en daar was de vergelijking met een band als Children of Bodom nog te makkelijk te trekken, maar vandaag de dag gaat dat niet meer op. Skyfire heeft door de jaren heen hard gewerkt aan een eigen gezicht, heeft het tempo veelal gedrukt maar wel de melodie behouden en dat resulteert in 'Esoteric'.
Echt positief kan een mens de teksten van het album niet bepaald noemen: 'Let the Old World Burn', 'Darkness Descending', 'Misery's Supremacy', ... Het lijkt wel alsof de band plots de doom-toer is opgegaan. Zo'n vaart loopt het gelukkig niet. Wat wel aangepast is, is de gitaartandem en de verzorging van de vocalen. Tegenwoordig is Joakim Karlsson schreeuwlelijk van dienst en zijn timbre is minder schril dan dat van de vorige zanger, waarmee ook al snel de verwijzing naar Alexi Laiho (Children of Bodom) weg is. Gitarist Johan Reinholdz heeft destijds wat commotie veroorzaakt met het album van NonExist, een projectje met voormalig Arch Enemy-zanger Johan Liiva dat meer leek op die befaamde band dan ze nu doet met zangeres Angela Gossow. Hij weet echter om potige riffs te pennen en is ook niet te beroerd om uit te pakken met indrukwekkende solo's en heerlijke melodieën. En melodie is er voldoende aanwezig op dit schijfje, soms zelfs in die mate dat de rauwheid en kracht wat verloren gaat. Skyfire balanceert tegenwoordig op de uiterste rand van wat men als extreem metaal zou kunnen bestempelen, en het zou best eens kunnen dat binnenkort overwegend cleane vocalen hun intrede doen. Of dit nu wel dan niet een overgangsalbum is, is niet zeker, maar het zorgt er wel voor dat de plaat een beetje hinkt op twee gedachten: de brutaliteit en snelheid zijn zo goed als weg, en de combinatie met bijzonder veel melodieuze passages zwakken de impact van het geheel danig af. Dat geeft aan het einde het gevoel dat dit album zich een beetje voortsleept en rustig kabbelend zijn weg zoekt. De composities zitten wel degelijk goed in elkaar, maar echt overtuigen doen ze vooralsnog niet.
'Esoteric' is een degelijke plaat, maar helaas ook wat onopvallend. Het balanceren tussen extremiteit en melodie is nog niet helemaal op punt gezet, en dat geeft het geheel een 'vlees noch vis'-smaakje. Het is dus nog even afwachten wat de toekomst zal brengen.
Meer over Skyfire
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
