De vaderlandse punk- en hardcorescene begint weer flink boven te komen de laatste jaren. De hoogdagen van onder meer de H-8000 regio liggen misschien al even achter iedereen, maar vandaag de dag blijken er in België weer steeds vaker bands binnen dat stramien zichzelf te presenteren aan de buitenwereld en vaak zijn ze van een deftig niveau. In die categorie valt ook Solstice, een groep die melodieuze punk brengt die refereert aan Bad Religion (om maar een enkele naam te noemen) en laat horen dat de groep nog veel potentieel heeft naar de toekomst.
Op dit fraai vormgegeven digipack staan vijf songs die bol staan van heerlijk melodieuze en vlot meezingbare punk, met de occasionele popinvloeden, maar gelukkig nooit zo platvloers als vele poppunkers die tot in de hitparade komen. In dat opzicht kiest Solstice nog meer dan voldoende voor songs met weerhaakjes en ook al gaan de tracks vrij vlot binnen, toch durven ze een luisteraar aan te zetten tot een grondige beluistering en een degelijke studie van de teksten, want er wordt niet zomaar op los geleuterd.
Daarnaast is het wel zo dat muzikaal gesproken alles netjes verder vloeit. Het tempo ligt overwegend hoog, maar dankzij een voldoende gebruik van melodieën (vooral de gitaarpartijen en de zang weten wat dat betreft goed waar de klepel hangt), wordt het geheel nergens te zwaar op de hand. Dat maakt dan ook soms dat niet alle hooks of melodielijnen even gevat zijn of even goed blijven hangen, maar als totaal is de balans positief omdat gek genoeg het gevoel van de muziek juist zit en een toehoorder achterlaat met een vrolijk gevoel.
Voorlopig is Solstice misschien nog niet de meest memorabele melodieuze punkband van het land, maar de grondslagen zijn er en het leidt geen twijfel dat de heren bijzonder goed bezig zijn om hun kunst te raffineren. Dit titelloze schijfje is wat dat betreft een erg mooi voorbeeld van hoe punk vlot verteerbaar en toch intelligent kan zijn en is een sterk staaltje van wat er nog in de Belgische underground te vinden is.
