Oliver Palotai is van veel markten thuis. Deze toetsenwizard kende oorspronkelijk bar weinig van metal, maar werd ingelijfd bij de liveband van metalgodin Doro. Later dook hij nog op in verschillende acts vooraleer wortel te schieten bij symfonisch combo Kamelot. Toch had de brave jongen nog tijd en zin over om een soloplaat in elkaar te boksen. Afgaande op de hoes en publiciteit zou een mens denken dat zijn wederhelft Simone Simons (Epica) een grote rol speelt, maar dat is slechts schijn. Trouwens, wie het werk van Kamelot kent, zal weinig nieuwe dingen ontdekken.
Het ligt natuurlijk zwaar voor de hand dat wanneer een toetsenist brein is van een band, dat de nadruk zal liggen op uitgebreide en veelgelaagde keyboardpartijen en Sons of Seasons is precies dat: veelgelaagde, bombastische metal met zeer symfonische inslag. De Duitse zanger Henning Basse (Metalium) mag de zang voor zijn rekening nemen, en de man weet hier veel meer te overtuigen dan bij zijn originele broodheer, vornamelijk omdat hij deze keer zijn licht irriterende falsetto achterwege laat en gewoon rechtstreeks voor de ruige rock 'n' rollstem gaat. De gitaarpartijen zijn doorgaans recht voor de raap en dienen meestal als basis waarop Palotai zijn kunnen als arrangeur en toetsenist ten volle mag uitleven. Dat maakt dat Sons of Seasons behoorlijk vertrouwd klinkt, aangezien hij bij Kamelot de laatste tijd ook zijn stempel op het geheel weet te drukken. Maar Palotai is van vele markten thuis en dankzij zijn klassieke scholing duiken ook her en der klassieke partijen op die evenzeer van een bekend componist hadden kunnen komen. Dat is geen verwijt maar eerder een bevestiging van zijn kunnen. De nummers zijn allemaal immers weelderig voorzien van klank en tot in de puntjes verzorgd, ondanks de wat rauwere sound, die tot doel had een live-sfeer te creëeren. Missie geslaagd, al mag ook gezegd worden dat het geheel in wezen niets nieuws toevoegt, maar ach, bij puike muziek hoeft dat ook helemaal niet.
Sons of Seasons is warm aanbevolen voor fans van melodische en symfonische metal in het verlengde van Kamelot. Anderen gaan hier wellicht niet hun heil zoeken, maar een mens kan nu eenmaal niet iedereen tevreden stellen.
Meer over Sons of Seasons
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
