Met 'Rise Above' presenteert het Nederlandse Tarball hun debuutalbum, eentje dat bol staat van potige melodieuze rock. Een extremere versie van Kane lijkt het wel. De heren beroepen zichzelf qua stijlinvloeden op Tool en Rage Against the Machine, maar zo'n vaart zal het met dit schijfje niet lopen. Niet dat het slecht is, maar het gebodene is te doorsnee om echt brokken te maken.
Het voornaamste probleem van Tarball zit hem voorlopig in de songwriting. Op melodieus vlak hebben de jongens aardige ideeën, maar ze blijven wat zitten in die goede bedoelingen en het geheel klinkt ook vaak erg gedateerd. Aan de productie zal het alvast niet liggen, want die is top, zeker voor een schijfje dat in eigen beheer op de wereld losgelaten wordt. Die heldere productie zorgt ervoor dat alle instrumenten en de zang perfect te onderscheiden zijn en alles helder doorkomt.
Dat maskeert uiteraard ook niet dat zanger Daan Romein net wat te kort komt om te overtuigen. Op een valse noot zal niemand hem betrappen, maar er zit geen karakter in zijn zanglijnen. Het geheel klinkt alsof het op automatische piloot wordt afgerammeld, en het lijkt zeer sterk als zou dat de bedoeling zijn. Ook de teksten zijn net iets te zeer doordrongen van tienerpathetiek en alweer: dat zou in de jaren negentig van de vorige eeuw geweldig gewerkt hebben, maar nu komt dat als een cliché over.
De referentie naar Tool is trouwens ook een mysterie, want waar die act speelt met hypnotiserende riffs en afwijkende ritmiek, is de muziek van Tarball behoorlijk rechtlijnig en zijn de gitaarlijnen onderling net iets te inwisselbaar. Opnieuw: het is allemaal niet slecht, maar het mist dat zekere je-ne-sais-quoi dat een echt goede plaat wel bezit.
'Rise Above' is een vrij middelmatig album geworden dat enkel voor rabiate aanhangers van gepasseerde potige rock zal zijn. De band valt op geen enkel moment echt op en hoewel de klank van het kleinood dik in orde is, toont het helaas ook dat goede of memorabele songs ontbreken.
