Het Italiaanse label Avantgarde Music stond destijds garant voor veel van de meer aparte black metalbands. Soms is het dan ook goed om te merken dat zelfs na verschillende jaren er weinig tot niets veranderd is. Case and point is het Poolse Thaw, dat weliswaar grotendeels zich ophoudt in de black metalafdeling, maar er toch alweer iets behoorlijk aparts en eigenzinnig mee doet.
Opener 'The Gate' zet vele luisteraars op het verkeerde been: een bijzonder ruisende en krakende drone met zware ambient en noise-elementen zet de dans op gang en doet eenieder vermoeden dat de volledige plaat voer zal zijn voor fans van ruisende drones en kille atmosferen. En dan barst 'Ancestors' los, het eerste echte nummer van de plaat. De klemtoon ligt hier dan misschien wat meer op regulierder songs van het zwartgeblakerde allooi, maar die fusie met noise, drones en ambient is nooit ver weg. Zo ligt alles vaak fiks verborgen achter een muur van vervorming (de vocalen zijn wat dat betreft een goede indicatie hoe ruis tot een extreem kan worden herleidt) maar blijft de rode draad van de nummers wel bewaard.
Thaw maakt het zich alleszins niet zo makkelijk en bouwt geregeld vreemde passages in waarin plots heel voorzichtig, haast breekbaar wordt gemusiceerd, vaak met een minimum aan instrumenten: een akoestische gitaar hier, een zweverig verloren zanglijn daar. Daarna barst de hel vaak letterlijk en figuurlijk los in een rauw crescendo van raggende gitaren en hol klinkende drums. Dat levert sterke momenten op, zeker in een nummer als 'Kiara', waarin die drie-eenheid van noise, black metal en introspectie op de spits wordt gedreven, maar toch weet het album niet over de hele lijn te overtuigen. Dat rauwe, kille karakter gekoppeld aan de hang naar noise is immers niet voor iedereen weggelegd en dankzij de schelle en krakende productie zijn sommige songs echt behoorlijk wringend.
Thaw is allesbehalve de makkelijkst te verhapstukken band, maar is er wel eentje die een interessante kijk biedt op het gegeven van black metal. Beweren dat de groep hiermee aan de top staat van avantgardistische black metal zou de waarheid geweld aandoen, maar het staat wel vast dat Thaw voor de meer experimenteel ingestelde luisteraars een aanwinst zou kunnen zijn.
