Het Britse kwartet The Cult is één van die wankele bands die toch een vaste uitstraling hebben in het muzieklandschap. Nieuwe fans zal dit combo allicht nog nauwelijks aantrekken, maar een bewogen cv van bijna vijfentwintig bestaansjaren (en slechts acht studioplaten) heeft voor een grote, trouwe aanhang gezorgd. Die laatste, die misstappen van boegbeeld Ian Astbury als nieuwe frontman van The Doors vergeeft, ziet anno 2007 een nieuwe groep rond deze charismatische figuur en rechterhand Billy Duffy (gitaar) verrijzen waarmee The Cult een kleine zeven jaar stilte doorbreekt. Ondanks alles is 'Born into This' toch een plaat waarin zowel erg herkenbare ingrediënten als een aangename vernieuwingsdrang duurgedrukt worden. Stevige gitaarrock knipoogt zonder schroom naar hardrock en biedt tegelijkertijd ruimte voor muzikale finesse, elektronische details en aangename melodieën. De zwevende, alles overtreffende zang van Astbury heeft na lange tijd duidelijk opnieuw een muzikaal nestje gevonden.
Als The Cult doorheen zijn erg rommelige geschiedenis één ding bewezen heeft, is het wel dat dit wijzigende combo zich kenmerkt door stevige, beklijvende songs -een bandnaam als deze vraagt natuurlijk om niet minder-. Dat is op 'Born into This' niet minder het geval. Een zwaargewicht van tien mokerende nummers wordt dankzij sterke melodieën toegankelijk gemaakt. Meer nog, penetrante en herhaalde refreinen zorgen ervoor dat de meeste tracks maar één overtuigingsbeurt nodig hebben. Daarnaast verkent de cd binnen dat typische Cult-geluidsspectrum toch wijd uiteenlopende horizonten. Zo wordt geopend met funky Pepper-grooves in de titeltrack en vertrekt 'Diamonds' vanuit een kletterend breakbeat-ritme. 'Sound of Destruction' gaat lekker hard terwijl ballade 'Holy Mountain' (refererend naar Astbury's fascinatie voor rasindianen) het zachtjes aan doet. Dat neemt niet weg dat een basis van zware metalgitaren, fel gesoleer en die hoog rondzinderende stem van de frontman blijft primeren. "I don't wanna be a dirty little rockstar" spookt lange tijd rond en ondersteunt de groteske uitstraling van 'Born into This'. Koppel die aan de magische productiehanden van 'all time favorite' en bassist Youth en het is duidelijk dat hier sprake mag zijn van een krachtig muzikaal product.
The Cult begint stilaan legendarische vormen aan te nemen. De vele ups en downs en de onzekere toekomstweg die Astbury telkens weet uit te stippelen, zorgen hier toch weer voor een verrassing van formaat. 'Born into This' is tegelijkertijd een stevige als een fijne langspeler met pittige songs. Wie van dat typische groepsgeluid maar geen genoeg kan krijgen, wordt overigens verwend met een beperkte oplage met bonus-cd ofte vijf extra nummers; 'Savage Edition', zo wordt verteld, maar daar mag een stevige knipoog bij.
Meer over The Cult
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
