De Britse zware scène is opnieuw alive and kicking. Dat mocht eerlijk gezegd ook wel, want glorieuze grootheden als Napalm Death gaan ondertussen toch ook al jaren mee en het zag er naar uit dat opvolging onbestaande was. Maar net zoals Frankrijk de laatste jaren wakker geschoten is, heeft ook Britannië zonen klaarstaan die de zware sector kunnen herbevolken. Tussen het kaf zit gelukkig geregeld aardig koren, zoals dit The Eyes Of A Traitor, wat ondanks de bandnaam allesbehalve een emobandje is.
Het vijftal dat deze band is, is behoorlijk jong, maar aan de muziek valt dat niet te horen. The Eyes Of A Traitor combineert een flink pak invloeden tot een coherent geheel, zoals het hoort. Het viel bijna te verwachten dat links en rechts wat At the Gates of In Flames te horen was (de melodieën en harmonieën), maar deze jongens zijn ook niet vies van wat voorzichtige polyritmiek (à la Meshuggah) of een aardige solo ('Escape These Walls'). Opener 'Under Siege' is duidelijk op Meshuggah-leest geschoeid, maar daarna is afwisseling troef: de brute gitaarlijnen blijven steevast terugkeren, net zoals onverwachts opduikende soli en tegendraadse melodielijnen. Ook in het zangdepartement is afwisseling het sleutelwoord: er wordt diep gegrunt, hees geschreeuwd, voorzichtig clean gezongen, ... Maar dan niet op een manier die irritant is, maar wel op eentje die de aandacht verscherpt en die daadwerkelijk iets toevoegt aan de muziek. Het enige jammere is dat de hondsbrutale grunt bijzonder luid is gemixt, waardoor de muziek soms wegzakt wanneer hij zijn intrede doet. 'Decorus' begint met een heel spaarzame, haast industrial aandoende drumloop en vervormde fluisterzang, terwijl een haast typisch Scandinavische riff op de achtergrond aanzwelt. Daarna begint het nummer eerder wat Killswitch Engage-allures te krijgen, maar dat is hoegenaamd geen slechte zaak. Het is verrassend om te horen dat zo'n jonge snaken al een dergelijke graad van maturiteit in hun muziek kunnen stoppen en daarnaast er ook nog eens in slagen om interessant te blijven in plaats van een flauw afkooksel te worden.
Het valt zeer te hopen dat The Eyes Of A Traitor hun eigenzinnigheid in de toekomst bewaren en geen knieval voor de commercie maken. Op dit moment is hun muziek aanstekelijk en interessant. Al wie dit afdoet als zijnde een kopie of een emoband, heeft duidelijk niet goed geluisterd, want hier is veel meer aan de hand. Dit Britse kwintet verdient het dus om gehoord te worden.
Meer over The Eyes of a Traitor
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
