Sommige muziek lijkt niet echt gemaakt om bewust naar te luisteren en is eerder geschikt om ergens in de achtergrond te hangen. Op de juiste plaats en het juiste moment kan zulke muziek een positieve invloed hebben op zo uiteenlopende zaken als het humeur, de spijsvertering en de consumptiedrang. Bij een actieve beluistering loert de verveling echter genadeloos achter elke zoveelste doorloop van het akkoordenschema of herhaling van dezelfde drumloop. De eerste full-cd van The Life Force Trio behoort tot deze categorie van muziek: het schijfje telt acht tracks en ongeveer evenveel muzikale ideeën. Carlos Nino en Dexter Story zijn de twee vaste leden van het trio, het derde lid varieert.
Zowat elk van de slordig ingespeelde, meditatieve nummers is gebaseerd op een thema dat voorgesteld wordt en vervolgens een aantal malen wordt herhaald. Inderdaad, het merendeel van de popmuziek zit zo in elkaar maar The Life Force Trio slaagt er maar niet in om ook maar de minste variatie die naam waardig te brengen in de herhalingen. Aan het einde van het nummer komt dus steevast het gevoel naar boven dat er niets gebeurd is. De sfeerschepping in bijvoorbeeld 'Tone Poem' en 'Luminous' is wel effectief, met een zoemende basgitaar en brushes die swingend over de snare strelen. De jazzy harmonieën en het improvisatorische contrapunt tussen altviool en fluit op 'Alice!' klinken wel mooi maar dat maakt van het nummer nog geen afgewerkt stuk. Ook op andere momenten toont het trio dat het met behulp van Moog, Rhodes en zowel digitaal opgewekte geluiden als akoestische instrumenten fijne klankkleurcollages kan maken. Jammer genoeg zijn die slechts af en toe boeiend genoeg om de aandacht even vast te houden. Een chronisch gebrek aan spanningsopbouw maakt de muziek echter gedoemd om grotendeels als achtergrond te figureren.
'Living Room' is dus als titel misschien iets te ruim gekozen; The Life Force Trio levert eerder lift- dan woonkamermuziek.
Meer over The Life Force Trio
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
