Highgrade gaat al meer dan een decennium lang voor pure liefhebberij. Tegen alle commerciële invloeden in, zorgt dit label uit Berlijn voor erg specifieke en kwalitatieve, donkere tech- en soulhouse. Verzamelalbum ‘A Group of Connected Heads’ is dan ook niet enkel een mooie staalkaart van wat de platenfirma anno 2011 zoal te bieden heeft, maar houdt ook een niet mis te verstane boodschap in. Dit is immers muziek voor verwante zielen, mensen met oor voor detail die open staan voor subtiele gevoelens in erg minimalistische elektronische dansmuziek.
Droge vierkantsbeats, voorzichtig schuifelende percussie, diep onderhuidse bassen of subbassen en subtiel inkleurende samples of zweeftunes (in opener ‘Tazo’ van Markus Homm zelfs uitzonderlijk stemmen): dit is muziek met finesse. Veel ingrediënten zijn niet nodig, maar elk element klinkt wel uiterst geraffineerd. Zo broeit er wat psychedelica op de achtergrond van het heerlijk bedwelmende ‘Transmission’ van oudgediende Todd Bodine, dat met droge hihats een erg strak ritme aanhoudt.
Spijtig genoeg is de magie niet altijd aanwezig. Wanneer melodieuze elementen het laten afweten en enkel ritme overblijft, begint luisteren een opgave te worden. Zo is ‘Preamble’ van Beatport-Award winnaar Prompt wel heel minimale, ritmische muziek met zijn monotoon, rechtdoor stampend ritme en onopvallende schuifelgeluiden als enige dynamiek. Meer nog, ten langen leste gaat het echt om microscopische verschillen waardoor alle tracks sterk naar elkaar toe groeien. Een extra kraak, beat of afgekapte sfeersample kan leuk zijn, maar ‘less is more’ blijkt toch niet altijd te werken.
Het is de humor die de jarenlange vriend aan het Highgrade-huis, Jens Bond, in zijn hobbelende ‘Keep Moving’ legt of de rondtollende stemvervormingen en snaarsamples die de minimalhouse helden Heinrichs en Hirtenfellner gebruiken in een donker ‘Walk the Sun’, die het werkelijke karakter van deze muziek bepalen. Ook labelbaas Tom Clark zelf geeft aan hoe het wel kan in een nogal mysterieus en metaalklinkend stukje productionele finesse, ‘Fever’.
De neiging om deze tracks als ‘enkel geschikt voor de dansvloer’ te bestempelen, is groot. De neiging het opzet van een verzamelaar als deze in twijfel te trekken als de muzikale inhoud toch enkel maar geschikt lijkt voor dj’s en geluidspuristen die allicht al lang hun eigen meug uit het Highgrade aanbod op vinyl hebben aangeschaft, eveneens. Van de andere kant kan moeilijk genegeerd worden dat het hier om hoogstaande, sterke maar ook rudimentaire elektronische muziek gaat. Wees gewaarschuwd, dit is minimalhouse van topniveau.
