Sofrito staat voor feest. Dat weet tenminste iedereen die dit Britse dj-collectief reeds bezig zag in hippe clubs in Londen, Brooklyn of Athene: locaties waar ze de Tropical Warehouse Nights van Hugo Mendez, Frankie Francis en The Mighty Crime Minister aardig weten te smaken. Geheel terecht overigens, want debuut ‘Tropical Disco’ werpt een blik in de platenkoffer van de drie feestbeesten en bewijst dat voor Sofrito maar een ding telt: dansen!
Salsa, cumbia, soukous, carnavalsvreugde en Zuid Amerikaanse grooves: wie niet vies is van een Latinofeestje, is hier op zijn plek. Het gaat er bont aan toe. Oud ontmoet nieuw en de grenzen van continenten vervagen op dit vijftien tracks tellende, bewust niet in elkaar gemixte album. Het ritme ligt vanzelfsprekend telkens heel erg hoog, net als de ambiancefactor. Tracks als ‘Mahu Wo Asie’ van Sahofene Djeni zuigen de luisteraar gedurende zeven zalige minuten mee in een draaikolk van psychedelische percussie en duizelingwekkend snel spel op de duimharp zoals enkel Afrikaanse gezelschappen dit kunnen.
Toegegeven, genrefreaks of verzamelaars van traditionele muziek zullen allicht grijze haren krijgen van ‘Tropical Discotheque’, waarvan enkel de albumtitel al een mengelmoes van talen en culturen verraadt. Want Latijns-Amerika wordt onomwonden verzoend met het Afrikaanse continent – een reisje van zomaar eventjes 8.000 kilometer!
Bovendien lijkt het wel of de fluitist van de wel heel enthousiaste Fair Nick Stars met zijn abstract, hoog spel in het instrumentale ‘Arrete Mal Parlé’ wat teveel van de vredespijp heeft gerookt. Ook de vingervlugge ‘Sir’ Victor Uwaifo uit Nigeria lijkt maar wat willekeurig aan de snaren te plukken in een nogal simplistisch ‘Ohue’, dat hier in een zogenaamde unieke, nieuwe versie wordt weergegeven.
Wie zoekt naar een minder energieke, is er echter aan voor de moeite. De drive van dit album is werkelijk enorm, stilzitten is geen optie. De vaak onophoudelijk herhaalde basisritmen en melodieën lijken wel te mokeren op heupen en knieën, terwijl de bovenliggende solo’s of voor- en nazingpartijen het hoofd op hol doen slaan, zoals een speelse samba van de legendarische zanger uit Trinidad, Mighty Shadow, in een pure, zomerse feestvreugde bewijst (‘Soca Boat’). Het vertrekpunt van bas en trompet die wel uit een plaat van Paul Simon lijken weggelopen, openen de sfeer voor een uitermate warme stem, percussie-enthousiasme en een tropisch partyfluitje. En als deze heerlijke muzikale trip van een dik uur tropisch jolijt eindigt met klassieker ‘Yiri Yiri Boum’ van Gnonnas Pedro gaat het dak er helemaal af!
Sofrito geeft op zijn eerste plaat een prima voorbeeld hoe een goed Afro-Latino feestje dient ingekleed te worden. ‘Tropical Discotheque’ leidt zonder twijfel tot losbandigheid, enthousiasme en onvergetelijke momenten. Best consumeren onder open zon, met een stevige installatie en in goed gezelschap!
