De reden waarom een artiest meewerkt aan een verzamelplaat zou een geloof in het sterke concept, een krachtige interpretatie of overtuiging van de eigen meerwaarde moeten zijn. Dat is hier niet het geval. 'Blues ... Is Number One' is een verzameling van songs die het Poolse Gusstaff Records bij elkaar zocht omdat het er zelf een rode draad in zag: blues. De verschillende interpretatiemogelijkheden van dit thema blijken echter even ruim als de oceaan. Wat in de zeventien muzikaal uitgebeende tracks wél vaak naar voren komt, is een fijngevoelig elektronisch geknutsel waarbij de ziel, het gevoel van bluesmuziek zeker niet altijd gerespecteerd wordt.
Gezien de origine van de initiatiefnemer, spreekt het voor zich dat enkele onbekende Poolse artiesten op de cd prijken. Toch bevat deze compilatie niet uitsluitend onbekend talent. Duitse en Engelse elektronicagiganten als Tarwater of Mapstation zorgen –op zijn minst gezegd– voor minutieus uitgewerkte bijdragen. De mooiste uitschieters liggen daarentegen eerder bij de minder gekende knutselaars. 'Coverin' van Laub is een prachtige samensmelting van schuifelende, krakende ritmen en het sfeervolle gitaar (en vooral bas) -spel van de blues. Ruwe, tedere en subtiele momenten vinden elkaar moeiteloos in één song terug. Donna Regina zorgt met haar zwoele, fluisterende 'Houston Blue' dan weer voor pure gitaarpop met een sfeervol triphoptintje. Manyfingers biedt misschien nog wel het meest rustieke moment dankzij een hemelse klassieke promenade op de piano. Zo zwalpt dit plaatje heen en weer van minimale muziek en ambient tot opzichtige sfeerpop of stuiterende elektronica. Zeker naar het einde van 'Blues ... Is Number One' toe zorgt dat voor een paar aangename verrassingen. 2nd Hand Beatnix brengt met bizarre spacefunk een ironische ode aan het oppermachtige Amerika en de nogal wansmakelijke titel 'Blues.Wav Shoes' van Starzy Singers verhult een heerlijk bluesrocknummer met een stevig Velvet Underground-cachet. Het enige echt grote minpunt blijkt afkomstig van Kammerflimmer Kollektief, dat voor een grote minuut wansmakelijke kakafonische herrie zorgt.
De titel 'Blues ... Is Number One' lijkt een beetje op een uitvlucht van Gusstaff om deze artiesten te bundelen. Dat neemt niet weg dat deze plaat een mooie muzikale ontdekkingstocht biedt die meer dan geschikt is voor fijnproevers.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
