Israël, Palestina, Libanon,... het zijn regio's die bij Westerlingen enkel maar associaties krijgen van terreur en geweld. Kwaliteitslabel Putumayo heeft echter als doelstelling daar een ander beeld van te scheppen: één van culturele rijkdom, muzikale finesse en een groot spelplezier. Twee procent van de opbrengst van deze verzamelaar gaat – zoals steeds bij Putumayo – naar een goed ontwikkelingsdoel. Voorts is het duimen en vingers aflikken met het recept van de traditionele 'Shakshuka'-stoofpot in het cd-boekje en staat natuurlijk ook erg leuke, zomerse muziek centraal op dit plaatje.
'Israël' biedt een mooie synthese tussen traditionele en moderne ontwikkeling. Het Joodse volk is een geteisterd en zwervend volk. Vandaar dat de meest uiteenlopende invloeden in hun muzikaal erfgoed zijn binnengeslopen, zoals ook uit deze cd blijkt. Enkele typische krijtlijnen zijn dus moeilijk te trekken en bij elk van de twaalf vertegenwoordigde artiesten komen andere leuke en herkenbare stijlaccenten bovendrijven, zoals een zigeunersfeertje in 'Ha'rikud Ha'muzar Shel Ha'lev' (Rona Kenan), een Zuidafrikaans sambaritme in het poppy 'Secret Eelem' (Hadas Dagul), of de reggaeslaggitaar van 'Bereshit' (het Israëlitisch voor 'Genesis') van Moshav Band. Wél een constante doorheen deze cd is een opgewektheid die in schril contrast lijkt te staan met de actualiteit in de regio. Zo gaan de meeste tracks over liefde en naastenliefde en klinkt zelfs in akoestische, intieme gitaarsongs als David Broza's 'Srochim' een sterk optimisme door.
Een andere opvallende vaststelling is dat de samenstellers ervoor gekozen hebben om vooral jonge en recente sterren naar voren te schuiven, wat diversiteit en hedendaagse uitstraling nog meer in de hand werkt. Mooi voorbeeld hiervan is 'Tariki', waarin de charmante Zafa in het Yemini zingt en een sierlijk, zweverig spel van de schalmei een mooi (Midden-) Oosters tintje creëert. Tegelijkertijd zorgen een voorzichtig accent van keyboard en elektronische ritmiek voor een subtiel modern kleedje. Wanneer het hedendaagse Israël muzikaal doorgelicht wordt, mag overigens ook het eigenzinnige, multiculturele dubreggaegezelschap Sheva niet vergeten worden. Zo vangt 'Ashrey Ha'ish' aan met een heerlijk hobbelende instrumentale dub om later vocaal prachtig open te breken (en vreemd genoeg nogal snel uit te sterven). Frontman Mosh Ben Ari doet in een andere setting zijn relaas nog even in 'Eem Rak Naïz', een verrijkte akoestische reggaeballade.
Israël mag voor velen dan wel onontgonnen cultureel terrein bevatten, een grote herkenbaarheid en toegankelijkheid siert deze verzamelaar. In combinatie met enkele troeven als sfeervol, vrolijk, afwisselend of kortweg mooi is dit plaatje voor al wie niet specifiek zoekt naar oude, traditionele muziek een schot in de roos!
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
