Met de titel 'The Blue Series Sampler – The Shape of Jazz to Come' zegt Thirsty ear al genoeg. Dit is de richting die de twaalf artiesten op deze plaat met jazz willen uitgaan. Deze verzamelaar is een mix van hiphop, elektronica en jazz. Uiteraard overheersen bij de ene groep elementen van de ene stijl boven een andere. Wat het ook moge zijn, deze Blue Series Sampler belooft een aardig streep muziek voor de toekomst en zal voor ieder rechtgeaard muziekliefhebber wel iets te bieden hebben.
Matthew Ship en zijn trio openen met 'Cohesion'. Drums die het midden houden tussen hiphop en jazz, een contrabas die een vette groove neerzet en hier en daar een sampletje. Meer moet dat niet zijn om pianist Matthew Ship helemaal wild te laten worden. Hij wisselt zware aanslagen af met meer subtiele morseachtige tikjes waartussen hij thema en wilde versieringen af wisselt. Nog een van de talenten die Thirsty Ear rijk is, is DJ Wally. 'Out of the Blue' is een complex nummer dat begint met een sample van geroezemoes, lage, kreunende saxofoonklanken. Dan vallen drum en piano in met een drum'n' bassachtige partij in mineur. De donkere akkoorden maken plaats voor een luchtigere fluitpartij. De botsing tussen het zware, groffe van contrabas en sax en de onbezorgde klank van fluit resulteert in een break waar Ship zijn stempel op drukt. David S. Ware String Ensemble brengt dan weer iets totaal anders met 'Ananda Rotation'. Dit is meer free-jazz met een Noord-Afrikaans randje aan. Ook in dit project is meesterbrein Ship betrokken (de man komt in acht van de twaalf groepen voor op deze plaat!). Ditmaal bedient hij een Korg-sampler waarmee hij de strijkers en Ware op tenorsax van een ambientachtige geluidsmuur voorziet. Afsluiter Sprink Heel Jack eindigt met 'Lit'. Dit zachtjes voortkabbelend nummer vertrekt vanuit een soort ballade/wiegenliedje gespeeld door rhodes, trombone, violen, drums en elektrische gitaar. Dit liedje treedt echter naar de achtergrond ten voordele van saxofonen en trompet die een dommelende melodie spelen die op haar beurt een trapje lager wordt gezet voor een hoop geknetter en gekraak. Deze vervreemdende, gewrongen achtergrondgeluiden worden naar het einde van het nummer toe prominenter en stoppen in een opeenvolging van al dan niet identificeerbare klankomgevingen.
Een label dat met een sampler als deze kan uitpakken, kan met een gerust hart de guillotine voorbij wandelen. Deze plaat staat zo buitengewoon vol van briljante artiesten dat ze menigeen uit de stoel zal blazen van verbazing.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
