Het zijn hoogdagen voor de Vlaamse muziekscene: het lijkt wel alsof elke zichzelf respecterende groep deze lente een nieuwe plaat uitgebracht heeft. Ook Wallace Vanborn doet zijn duit in het zakje. Dit Gentse triumviraat presenteert zijn eerste langspeler ‘Free Blank Shots’, een veelzijdige rockplaat die hen meteen stevig op de landkaart zet.
Openingstrack ‘Rover’ duikt op uit een waas van feedback en effecten en tekent meteen voor een opzwepend potje gitaarwerk. Brommende bassen en nietsontziend slagwerk vormen de ruggengraat van ‘Free Blank Shots’ en worden overgoten met hoekige gitaarriedels, scheurende riffs en sinistere vocalen. Met onze landgenoten van Triggerfinger heeft Wallace Vanborn alvast een uitstekend gevoel voor groove gemeen, waardoor de plaat een constante onderhuidse, haast seksuele spanning meekrijgt. Met zijn nonchalante handclaps en ondeugende refrein baadt het aanstekelijke ‘Atom Juggler’ in een aura van je ne sais quoi waar Queens of the Stone Age jaloers op zouden zijn.
Zanger/gitarist Ian Clement benut zijn brede stembereik optimaal, gaande van de onheilspellende lyriek van ‘Little or No Control’ tot de oerschreeuw van ‘Shallow’. In ‘Snails and Bones’ gaat hij in dialoog met de hese engelenstem van Esther Lybeert, wat resulteert in een slepende symbiose van akoestische lo-fi, overstuurde gitaren en spookachtige backing vocals. Ook ‘The Tower’ baadt in een naargeestig sfeertje en blijkt het muzikale equivalent van een David Lynch-film. Doorrookte zang, bevreemdende gitaareffecten en een dreigende ritmesectie gaan langzaam crescendo naar een onstuimige, noisy apotheose. Het scheurende ‘Genius Inside the Bear’ trekt dan weer een geluidsmuur op om U tegen te zeggen, terwijl de gortdroge woestijnrock en gierende soli van het instrumentale ‘Cowboy Panda’s Revenge’ een finale muilpeer mogen uitdelen.
Met een gevarieerd en vlijmscherp debuut eist Wallace Vanborn meteen een plekje op bij het kruim van de Belgische muziekscene. ‘Free Blank Shots’ staat boordevol opwindende gitaarrock die de dubbele bodems niet schuwt. De Arteveldestad heeft er weer een benijdenswaardige groep bij.
Meer over Wallace Vanborn
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
