De drie kwartetten KV 575, 598 en 590 uit 1789 vormen de laatste reeks kwartetten die Mozart schreef. Hij schreef ze na een bezoek aan de Pruisische vorst Frederik Wilhelm II, een verdienstelijke amateurcellist, die een reeks van zes strijkkwartetten bij Mozart bestelde. Mozart ervoer echter problemen met de compositie ervan, en hoewel het eerste kwartet vrij snel geschreven werd, volgden er slechts twee anderen, na een pauze van meer dan een jaar. Niet dat Mozarts creatieve problemen ook maar in een enkele maat van deze composities hoorbaar zijn, ze ademen een ontspannen, vriendelijke sfeer uit. Zoals in veel van Mozarts latere composities maakt hij ook hier veelvuldig gebruik van contrapunt, in de vorm van canons en imitaties tussen de verschillende stemmen, wat deze Pruisische kwartetten een stuk complexer maakt van textuur dan eerdere composities. Een prominente cello partij, waarbij het de cello vaak te beurt valt thema's voor te stellen, herinnert aan Frederik Wilhelms vaardigheid op dit instrument. Op deze cd, een heruitgave van een opname uit 1992 met het Tsjechische Stamitz strijkkwartet, staan de eerste twee van Mozarts drie Pruisische kwartetten.
Het Stamitz kwartet speelt een verdienstelijke maar niet uitzonderlijke versie van deze strijkkwartetten. Het ensemble bezit een heel egale klank, met een cello die met zijn wat hese, zware klank soms prominent aanwezig kan zijn maar steeds voor een stevige baslijn zorgt. Ook qua fraseringen en articulatie overweegt een gepolijste aanpak, die steeds erg stijlvol en zachtaardig overkomt maar weinig ruimte laat voor de scherpere kantjes van Mozarts muziek. Hoewel de finales van beide kwartetten op deze cd geen energie missen, primeert echter vooral het ontspannen karakter van de muziek boven muzikaal drama. Het menuet van het tweede kwartet is wat aan de trage een beetje logge kant uitgevoerd, meer klassieke hofdans dan scherzo, terwijl dat van het eerste een lichtvoetig en speels karakter bezit, al komen de verrassende dynamische wendingen ook hier niet echt naar voren. De cd bevat echter voldoende mooie momenten om dat ruimschoots goed te maken. Zo komen de trage delen erg sereen over. Het tweede kwartet bijvoorbeeld, met zijn cellomelodie, versierd met motiefjes in de eerste viool, kabbelt zonder haast verder en wordt heel muzikaal uitgevoerd.
Deze cd presenteert twee van Mozarts laatste kwartetten in een stijlvolle en aantrekkelijke manier, die niet snel teleurstelt. Een iets meer recente opname had meer 'tandjes' in de uitvoering gehad, maar ook deze gepolijste versie heeft voldoende charme in huis.
Meer over Wolfgang Amadeus Mozart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
