Onder het alias U&Me kunnen de jongelingen Thomas Sempels en Xavier Bertels hun creativiteit als danceproducers botvieren. Wat uit dat samenspel voorvloeit is te bewonderen op hun Wanted Music label, waar ze de eerste release voor hun rekening namen. Nummers van beloftevolle labelgenoten bewerken ze tot clubgerichte dancenummers. Wie zijn ze, hoe doen ze het en hoe klinkt het?
Welke deuntjes hebben jullie verleid naar het genre van de dansbare muziek?
Thomas: Ik heb mijn interesse voor muziek van thuis uit meegekregen. Mijn vader was een begenadigde bluespianist en speelde in een band. Ik keek enorm naar hem op als hij met zijn snel vingerwerk de mooiste en meest dansbare melodieën uit zijn piano toverde. Ik ben bijgevolg in mijn jeugd verschillende muziekgenres gaan ontdekken en uiteindelijk ben ik de dance terecht gekomen. Xavier: Voor mij is het allemaal begonnen met de Belgische groep Absolom en hun eerste single 'Secret'. Christophe Chantzis heeft in die periode de Belgische scene zowat gedomineerd denk ik. Met projecten als Absolom, Ian van Dahl en Astroline heeft hij België in de periode '97-'98-'99 toch mooi internationaal op de kaart geplaatst.
Tegenwoordig zijn er ontelbare genres en substijlen bijgekomen. Onder welke noemer valt U&Me als producersduo en als deejaytweeling?
Thomas: Het mooie van U&Me is dat we een hele waaier van genres accepteren. We hebben een brede kijk op muziek. We durven wel eens een '70-funkplaat, een rocknummer of wat breakbeats door onze sets draaien. Het liefst van al worden we niet in een vakje geplaatst, geef ons maar gewoon een portie U&Me. Xavier: Ik heb eerlijk gezegd geen schrik om op clichés terug te vallen. U&Me staat in mijn ogen gewoon voor goede, dansbare muziek. Als de luisteraar ons absoluut in een vakje wil plaatsen, vermoed ik dat we vandaag electrohouse maken. Maar de wereld rondom ons evolueert en wij evolueren uiteraard mee. Het kan goed zijn dat we over een jaar geëvolueerd zijn naar progressive electro. Je kan dan zeggen dat we opportunisten zijn, of je kan accepteren dat muziek een dynamisch gegeven is. Stil blijven staan is in mijn ogen het domste wat je kan doen, dat is gewoon onnatuurlijk.
Wat deden jullie eerst: producen of samen draaien?
Xavier: Producen eigenlijk, al hangt het er van af wat je onder producen verstaat natuurlijk. Thomas kreeg voor zijn twaalfde verjaardag een sampler cadeau en daarmee zijn we 'platen' beginnen te maken. Thomas: Het idee van samen platen te gaan draaien is ontstaan uit de drang om te zien hoe het publiek reageert op de door jou geproduceerde muziek. We hebben het altijd fascinerend gevonden om zelf platen te fabriceren. Vroeger speelde ik wel eens met de gedachte dat een dj slechts iemand was die gewoon de platen speelde die iemand anders had gemaakt. "Wat een gebrek aan creativiteit hebben die mannen", dacht ik. Toen ik wat ouder werd, moest ik mijn mening volledig herzien, want als er geen dj's zouden zijn, zouden er ook geen producers aan de bak komen. Het is één grote puzzel en als er een stukje ontbreekt, zal het grote plaatje nooit kloppen.
Is het een voordeel om als deejay je eigen tracks en edits te maken? Geeft het een extra cachet aan je set?
Thomas: Je kan die stelling ook omdraaien. Het is een voordeel om als producer ook te deejayen. De reacties die je krijgt op de dansvloer zijn zeer leerrijk, zo kom je te weten wat er beweegt onder het publiek. Uiteraard draaien we regelmatig onze eigen, soms exclusieve producties om de sets een eigen identiteit te geven. Xavier: We durven er ook wel eens een zelf gebrouwen bootleg in steken.
Heeft elk een aparte rol in het creatieve proces?
Xavier: Ik snij de aardappelen, Thomas de wortelen. En dan gaat het geheel in de mixer. Thomas: En dan hebben we een dikke aangekoekte brei en beginnen we opnieuw.
Waar halen jullie inspiratie voor het producen? Zijn er artiesten waar jullie naar opkijken en waarvan elke plaat in de collectie staat?
Xavier: Eerlijk gezegd: ik zou het niet weten. Ik haal nooit ergens bewust inspiratie uit. Ik hoor een deuntje in mijn hoofd en speel het dan. Er zijn wel platen die ik koop omdat het simpelweg sterk geproducete platen zijn. Neem nu het laatste album van het trashy Ed Banger label: er staan heerlijke tracks op die vinyl, alleen is negentig procent van de nummers gewoon niet in een set te verwerken. Thomas: Ik haal mijn inspiratie uit mijn eigen leefwereld en uit de muziek waar ik mee ben opgegroeid. Mijn vader hield een hele collectie blues- en jazzplaten bij. Schitterende muziek zat daartussen zoals Stan Getz en Gilberto, om maar iemand te noemen. In mijn ogen zijn dat de grondleggers geweest voor vele nieuwe muziekstromen. Daarnaast ben ik altijd geïnspireerd door de jaren '70 en '80. Helaas was ik te jong of zat ik nog in de embryonale fase en heb ik deze periodes niet echt meegemaakt. Ik heb de 'dance' vanaf de jaren '90 zien evolueren tot vandaag, al de andere genres heb ik zelf moeten ontdekken.
Welke ingrediënten zijn onontbeerlijk in een electrotrack?
Xavier: Een snoeiharde baslijn, een bitcrusher en een gitaar. Een electrotrack moet vooral héél goed afgemixt worden om volledig tot zijn recht te komen. De laatste hype in de electrohouse-scène is een techniek die sidechaining heet. Té eenvoudig uitgelegd: het is een automatische compressie die de kick drum meer punch geeft. Baslijnen en kickdrum durven in een electrotrack nogal eens in elkaars buurt komen wat frequenties betreft. Als het allemaal door elkaar loopt krijg je een veel te rommelig geheel. Met sidechaining kan je dat mooi oplossen.
Wat is het 'gemakkelijkst': zelf een nummer uit de software persen of er eentje bewerken tot een remix?
Xavier: Geen van beiden. Een remix maken, dat kan iedereen. Een aantrekkelijke remix maken doe je met het origineel in het achterhoofd. In dat opzicht is het soms makkelijker om een eigen idee te bedenken, maar dan moet je die dag je creativiteit weer mee hebben natuurlijk. Ik denk dat die bij ons vooral 's avonds, vanaf tien uur aanwezig is.
Mocht de Droomfabriek nog bestaan om jullie carte blanche te geven om met een artiest of producer samen te werken, wie staat er dan bovenaan het lijstje?
Xavier: Ongetwijfeld Timbaland, Joris Voorn en de jongens van Modeselektor. Stuk voor stuk fantastische producers in hun genre.
Gaan jullie mee met je tijd door via internet vinyls te bestellen en mp3's te downloaden, of zitten jullie liever in de platenwinkel in de bakken te rommelen?
Xavier: Door bakken rommelen, heerlijk! Mp3's zijn in mijn ogen goed voor één ding: promo's. Trouwens, als ik over twintig jaar misschien met een zoon of dochter rondloop, dan kan ik ze tenminste iets tastbaar laten zien. Beeld je in "hier zoon, een collectie mp3's uit mijnen tijd". Dat werkt voor mij gewoon niet. Het grootste deel van de platen die ik nu draai of koop, ik draai lang niet alles wat ik koop, zijn platen waarvan ik denk dat ik ze over tien jaar zeker nog eens opnieuw wil horen. En dan blader ik liever nog eens door een bestofte platenbak, dan door een collectie mp3's. Ik ben een romanticus. Thomas: Ik verkies ook om lekker een hele voormiddag door te brengen bij de lokale platenboer. Stel je voor, een hele dag op mp3's klikken. Ik zou er zot van worden. Hoe kan je trouwens bepalen of een plaat goed of slecht aan de hand van snippets van 25 seconden? Het is eigen aan de technische wereld waar we tegenwoordig in leven. Mensen worden lui, passief en asociaal. Kijk naar het aantal mp3-labels die er tegenwoordig bestaan. Een lijst waar niet aan te beginnen valt. Is dit dan daadwerkelijk de toekomst?
