'Bekoring en verleiding' en 'Finland' zijn de twee centrale thema's van het Klarafestival dit jaar. Het concert met het Philharmonia Orchestra London gedirigeerd door de flamboyante Italiaan Riccardo Muti sloot niet onmiddellijk aan bij een van die twee. Galanamen als deze zorgen er echter sowieso voor dat de Henri Le Boeufzaal van het Paleis voor Schone Kunsten volliep voor een programma dat Schubert, Mozart en Brahms bevatte.

Klankschoonheid ten koste van de details

Gedurende zijn zestigjarige bestaan werd het Philharmonia Orchestra geleid door verschillende grote namen. Ook Riccardo Muti was een tijdlang chef-dirigent van het orkest, waardoor het concert in Brussel als een soort van reünie kon beschouwd worden. Muti leidde 'zijn' Philharmonia met vaste hand en zonder overdreven gebaren doorheen het programma, maar kon zelden betoveren. Schuberts ouverture tot 'Rosamunde' overtuigde bijvoorbeeld wel wanneer de warme klank van de celli ruimte om zingen kreeg, maar die momenten waren te zeldzaam. Zowel hier als in Mozarts 'Hafffner'-symfonie leek Muti te willen focussen op een soms wat oppervlakkige klankschoonheid, waardoor details wat onderbelicht bleven. Stuwing en een bij momenten indrukwekkende orkestklank waren de codewoorden, terwijl de adem en de richting van de muziek zelf naar het achterplan verdwenen.

Riccardo Muti (foto: Musikfest Bremen)
Riccardo Muti (foto: Musikfest Bremen)

Orkestrale bombast, maar ook een glimpje charme...

Ook in de tweede symfonie van Brahms bleef dit zo, alhoewel de breedsprakerige romantische lyriek hiervan dat misschien iéts beter verdraagt. Wanneer in de middendelen Brahms de paden van het contrapunt gaat betreden, verdwijnt dat contrapunt echter in de massa. Ook in de grootse finale, waarin de kopers indruk maakten, moesten charme en zin voor detailwerking het afleggen tegen de orkestrale bombast. Enkel in het menuet lukte het Muti om de ziel van het werk te raken: de pretentieloze charme en het dansante van de muziek kwamen perfect naar boven. Dit lieflijke toveren maakte het bisnummer, een tussenspel uit Schuberts 'Rosamunde', tot het hoogtepunt van het concert. De ontspannen toon van de houtblazers en de intieme strijkersklank gekoppeld aan de zin voor harmonische details die Muti hier toonde hadden niet misstaan tijdens het anderhalf uur dat eraan voorafging...

Meer over Philharmonia Orchestra olv. Riccardo Muti


Verder bij Kwadratuur

Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.