Het is geen oud nieuws meer: elektronicamuziek is op haar retour. Een overaanbod, te veel laptops, steeds geavanceerdere software of na de zeven vette jaren ... Grote namen verkopen altijd goed, samen met onmiskenbaar talent dat altijd komt bovendrijven. Tot deze laatste categorie behoort ongetwijfeld Christian Fennesz. Als geen ander kan hij emoties uitdrukken vanachter en tussen een dik deken van ontelbare ruislagen. Hij beschouwt zichzelf dan ook eerder als iemand die in de uiterste regionen van de popmuziek bezig is dan als een elektronica-artiest. Niet verwonderlijk dat Fennesz steeds van de gitaar vertrekt voor zijn 'songs'. Maar na dit vertrekpunt volgt er wel steevast een grondige manipulatie via laptop, effecten, handgemaakte ruisgeneratoren, enz.
Over de audio
'The point of it all' volgt het opmerkelijkste nummer van Venice, het jongste Fenneszalbum: 'Transit'. Opmerkelijk ten eerste omdat er een zanger (David Sylvian) in zingt en omdat diens stem onaangeroerd is gebleven. Na deze auditieve schok is 'The point of it all' een welkome verlichting. Een uitgebreid thema van ambienttonen wordt steeds anders ondersteund door ontelbare ruisjes, storingen en effecten. Een strofe-refreinstructuur als het ware. Het thema zelf keert ook in verschillende gedaanten terug, maar steeds onmiddellijk herkenbaar. Opvallend – en subliem – zijn de stukken waarbij het gitaarspel maar spaarzaam door de elektronische mangelmolen is gehaald. Het geglij van de vingers over en de aanslag van de snaren vormen dan een aangenaam herkenbaar 'effect'.
Meer over Fennesz
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
