Bruno Deneckere is allesbehalve een bekende naam aan het muziekfirmament, hoewel de bijna-veertiger al meer dan twintig jaar actief is als songschrijver. De discografie van de Gentse zanger-gitarist werd in het prille begin gespijsd door platen van zijn rockband Pink Flowers, maar sinds de late jaren negentig bewandelt Deneckere het pad van de akoestische folk- en countryrock. Sindsdien heeft hij samengespeeld met Roland Van Campenhout en Wigbert Van Lierde, onder andere in het kader van een
tribute-programma voor Ferre Grignard (2001). Deneckeres recentste worp heet 'Someday': een album met een flink dozijn ingetogen Engelstalige liefdesliedjes. Twee zaken vallen daarbij meteen op: enerzijds Deneckeres krachtige, warme stem, en anderzijds zijn mooie, ontzettend eenvoudig lijkende melodieën. Die eenvoud is bedrieglijke schijn, want veel muzikanten zouden hun ziel durven verkopen voor songideeën van Deneckeres niveau. Enkele tracks op 'Someday' klinken als tijdloze klassiekers, maar die eigenschap is net de kwintessens van deze muziek: ze klinkt al vertrouwd nog vóór je ze helemaal doorbeluisterd hebt, hoewel ze toch onmiskenbaar origineel is.
Over de audio
'I never saw the hand of God / Never drank someones blood / When the time is right, I'll go to the light.' Waarover gaat dit nummer? Het heeft duidelijk iets met de ervaring van het Hogere te maken, maar Deneckere (zang/gitaar) voelt geen noodzaak om die gevoelens verder te expliciteren. Prima zo: de beste songteksten zijn die waaraan de luisteraar zijn/haar hoogstpersoonlijke interpretatie kan geven, en op dat vlak slaagt Deneckere hier met glans. Muzikaal zit het evenzeer snor: de lieflijke melodie en backing vocals kunnen niet anders dan je meeslepen in Deneckeres zielswereld. Muzikale ruggensteun krijgt hij hier van Nils De Caster (elektrische gitaar) en Yves Meersschaert (piano).
Meer over Bruno Deneckere
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
