De Amerikaanse stad Providence (Rhode Island) is de hometown van avontuurlijke bands als Black Dice en Lightning Bolt, maar was ook de uitvalsbasis van Arab on Radar, een noiserockkwartet dat gedurende de jaren ’90 furore maakte met hun waanzinnige, energieke liveshows. Van 1994 tot 2002 hield de band het vol en dat was het plots gedaan. In 2010 probeerden ze het nog even maar het wou niet echt meer vlotten, ergens was er iets gebroken. Maar niet getreurd want drie van de vier leden bundelden hun krachten als Doomsday Student en betrokken daarbij Chinese Stars gitarist Paul Vieria. Ook al leunt het geluid van Doomsday Student sterk aan bij dat van Arab on Radar, de link met het verleden knippen ze zelf liever door. ‘That was then, this is now’, lijkt het motto, kijk vooruit en niet achterom. Vergeleken met Arab on Radar klinkt het mogelijk wat strakker en rechtlijniger maar anderzijds zit het debuut ook weer vol met die bizarre gitaarlijnen, vreemde hoekige gitaarriffs en dissonante gitaar klanken. Met twee gitaren, stevige drums en de immer geschifte zang van Eric Paul (dat etterige, betweterige hoge stemgeluid) dendert het maar door en door op de slappe koord van infantiliteit, vulgariteit en genialiteit.
‘Slap That Loudmouth’ toont dat de heren hun streken niet zijn verleerd. Ze zijn dan misschien wat ouder geworden maar ze staan nog even scherp. Het almaar door pompende drumritme neemt de twee gitaren mee op sleeptouw en die halen uit met scherp klinkende, vuile, gedistortioneerde gitaarriffs. Combineer dat met het nasale, geschifte geratel en gekakel van Eric Paul en je hebt iets dat tegelijk lelijk, fascinerend en hoogst verslavend is. Slechts 24 minuten duurt het debuut maar daardoor komt het album dan ook over al een stevige rechtse, vol in het aangezicht.
