Als jazzfluitist is Stefan Bracaval voornamelijk een autodidact. Buiten een paar summerclasses bij John Ruocco tijdens zijn jeugdjaren, genoot Bracaval vooral een klassieke opleiding, die hij in 1990 voltooide aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. Het jaar daarop studeerde hij samen met Steve Houben aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Gedurende deze periode deed hij heel wat praktijkervaring op door geregeld op te treden met Frank Vaganee, Chris Joris en Bert Lams. Geleidelijk aan vormde Bracaval ook eigen formaties, zoals 'Elixir' in 1992 en het 'Sumari Flamenco Jazz Project' met flamencogitarist José Toral. En in 2007 volgde het 'Stefan Bracaval Quartet', dat hij samen met gitarist Hendrik Braeckman, bassist Werner Lauscher en drummer Marc Léhan oprichtte.
Met zijn zopas verschenen debuutalbum 'Insight Inside' wil Bracaval de luisteraar uitnodigen om kennis te maken met zijn muzikale wereld. De cd bestaat dan ook – op het nummer 'River Man' na – volledig uit composities van Bracaval zelf. Ook deel uitmakend van zijn muzikale universum zijn de dwarsfluit en basfluit, twee instrumenten die in de jazzwereld zelden gebruikt worden en eerder met klassieke muziek geassocieerd worden. Maar net deze veelvuldige mogelijkheden passen perfect binnen het eclectische karakter dat Bracaval nastreeft in zijn jazzcomposities.
Over de audio
Dat Bracaval de dialoog met andere genres en culturen centraal stelt in zijn muziek, blijkt het duidelijkst in de titeltrack. Het nummer baadt volledig in een oosterse en mystieke atmosfeer, die voortvloeit uit de unieke combinatie van de basfluit, de gitaar, de double bass en een zeer subtiele percussie. Het oosterse karakter is prominent aanwezig aan het begin van het nummer, waar elementen uit de hoofdmelodie door de basfluit worden geïntroduceerd. Geleidelijk aan voegt de percussie – die heel miniem en subtiel gehouden wordt – zich hieraan toe, waarna de hoofdmelodie door de basfluit en in de gitaar weerklinkt. Hierna volgt een solo voor de bas, aanvankelijk samen met de percussie en af en toe een akkoord in de gitaar. Deze passage klinkt opnieuw heel oosters, en dat wordt nog eens versterkt wanneer de basfluit binnenglijdt met een heel lage toon. Het warme en diepe timbre van de basfluit vermengt zich met dat van de bas, en zorgt zo voor tot nog toe ongehoorde, maar wondermooie klanken. Na een korte improvisatie van de basfluit eindigt het nummer met een herneming van de hoofdmelodie.
Meer over Stefan Bracaval
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
