De Fransman Anne James Chaton is een in de alternatieve kunstscène van zijn thuisland niet onbekende woord- en geluidskunstenaar die sinds het midden van de jaren ’90 tal van publicaties, installaties en performances op zijn conto schreef. Samen met Andy Moor, de Schotse gitarist van onder meer de Nederlandse band The Ex, maakte hij in 2008 de opname ‘Le Journaliste’. Deze cd is een onderdeel van een 100-delige conceptuele reeks portretten waaraan Chaton al jaren werkt.
‘Le Journaliste’ portretteert één bepaalde journalist aan de hand van een collage van diens artikels en columns. Door korte, triviale en uit de context gerukte passages (vaak cijfers, economische info, weerberichten, politieke uitslagen, enz.) te herhalen tot eindeloze woordensequenties zonder enige informatieve waarde wil Chaton vraagtekens plaatsen bij de betekenis van de journalistieke praktijk. Moor onderstreept deze betekenisloze woordenstroom door zijn repetitief, rauwe gitaarspel en schaarse elektronica.
‘Le Journaliste’ bestaat uit acht delen. In opener ‘Le Journaliste’ spuwt Chaton als een telex met indrukwekkende snelheid cijfers en contactgegevens terwijl het gitaarspel alsmaar dreigender en voller wordt. Uit de achtergrond doemt de woordenloop “la tradition, c’est la trahison” op tot een climax waarna enkel stilte overblijft en de woorden “merci pour votre achat” nagalmen. ‘Dans le Monde’ is een opsomming van politieke actoren, verenigingen en activisten bij een soundtrack van gitaar en elektronische drums, terwijl ‘Portrait’ de bezigheden van de journalist declameert over wat de schets van een heroïsche postrocksong zou kunnen zijn. ‘Vous êtes riches’ beweegt zich in oosterse sferen met dissonant gitaargepriegel en een waslijst aan financiële instellingen en multinationals. In ‘Newspaper’ leest Chaton (compleet met papiergeritsel) de krantenkoppen onder begeleiding van een steeds gewelddadiger schrapende Moor. ‘Frequencies’ doet wat de titel zegt, met een meanderende stroom van hoge en lage (radio)frequenties in combinatie met onverstaanbaar gebrabbel in de achtergrond. ‘Weather’ is iets gelijkaardigs, maar dan met weersvoorspellingen. Als ook ‘Scoop’ enkel nog zwaar met effecten bewerkte flarden tekst gebruikt, vervaagt de grens tussen tekst en (geluids)behang steeds meer…
Ondanks het feit dat het concept van ‘Le Journaliste’ op papier behoorlijk hoogdravend lijkt is het resultaat op plaat verrassend aangenaam om naar te luisteren. Met de hoofdtelefoon op zijn er immers heel wat details te ontdekken, vooral in de muziek, die daardoor heel wat minder gratuit en abstract blijkt dan wat een snelle beluistering doet vermoeden. ‘Le Journaliste’ bewijst dat kunstzinnig en conceptueel niet saai hoeft te zijn.
Meer over Anne James Chaton & Andy Moor
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
