Grote zonnebrillen, surfplanken, kapsels met een zijstreep,... Deze muziek heeft het allemaal. Dit is dan ook wat Bikini Machine tracht te doen: van iets nieuw, iets oud maken. En daar zijn ze aardig in geslaagd. Hun groepsnaam is afgeleid van de film 'Dr. Goldfoot and The Bikini Machine' uit de jaren '60. Hier kunnen we ook hun muziek plaatsen. Met scheurende orgels, surfgitaren en funcky grooves bootsen ze de sfeer na uit de sixties.
Met een sample uit de reeds vernoemde film zetten ze het eerste nummer in. Dit nummer bepaalt meteen ook een beetje de sfeer van heel de cd. Met de klank van surfgitaren en een onveranderlijk drumpatroon lijkt de muziek enorm op de soundtrack van de film 'Pulp Fiction'. Het nummer geeft meteen zin om te dansen. Dat is overigens niet enkel zo bij het eerste nummer. De volgende negen nummers hebben allemaal een stevige groove, die stilzitten uitsluit. Spijtig genoeg ontbreekt het daardoor wat aan rustpauzes op deze cd. De meeste nummers worden een beetje op dezelfde manier opgebouwd: een drumritme dat vaak tot het einde onveranderd doorgaat, waarboven telkens meer en meer samples en instrumenten worden toegevoegd. Tegen het einde van sommige nummers is het vaak gewoon teveel. Wat opvalt is dat nergens een vermelding van de bezetting staat. De jongens van Bikini Machine zijn namelijk allemaal multi-instrumentalisten en er wordt dan ook geen instrument aan een enkele naam toegekend. Misschien was het juist beter geweest dat ieder van hen zich had verdiept in een eigen instrument, want muzikaal/technisch is de muziek soms ook een beetje arm. Een cd om lang naar te luisteren is dit zeker niet. Maar live zal deze muziek zeker en vast aanslagen.
De cd roept zeker de sfeer op van de sixties, maar is door het gebruik van samples en computers herwerkt tot een ietwat moderner gegeven. Als dansplaat is dit een aanrader, maar er een half uur geboeid naar luisteren is toch een vermoeiende opdracht.
Meer over Bikini Machine
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
