Als Dirk Swartenbroekx (oftwel Buscemi) gevraagd wordt een soundtrack te schrijven bij een stomme film van een Russische cultcineast als Dziga Vertov (1896-1954), dan weet je dat er sfeervolle muziek te halen zal zijn. Als diezelfde Buscemi vervolgens Belgisch jazztalent Michel Bisceglia erbij haalt om de muziek samen met enkele van zijn geprefereerde muzikanten te bewerken tot een live-optreden, dan weet je dat er vuurwerk in de lucht hangt. Wordt die live-muziek vervolgens in een studio nauwgezet gereconstrueerd op een blinkend schijfje, dan weet je dat je onvervalst luisterplezier in huis haalt.
Eens in de cd-speler glijdt 'Vertov, l'Uomo con la Macchina da Presa' dan ook de huiskamer in als de welgekomen verkoeling van een zomerse stortbui. 'Ouverture' komt voorzichtig opzetten met subtiele toetsen contrabas en piano, ondergedompeld in melancholische zwemen cello. 'L'Uomo sulla Cinepresa' zet deze sfeer vervolgens dikker aan met extra jazzdrums en blazers, om tegen het einde van de track te gaan liggen in het liefelijk tikkende elektronicanummertje 'Il Mattino'. Net als in een groot deel van de (veelal ingetogen) composities op de rest van de plaat zijn de belangrijkste sfeerzetters de jazzy piano van Bisceglia en de klassiek strijkende cello van Kirsten Andersen, op de voet gevolgd door het ontroerende bandoneon en de baritonsax van Rony Verbiest. Als Swartenbroekx op 'Manichini' en 'La Machine da Presa Mobile' vervolgens zijn kenmerkende, afgemeten schuifelende beats bovenhaalt en ook Werner Lausher (contrabas) en Jo Mahieu (gitaar) op temperatuur gekomen zijn, komt de filmische trein pas goed onder stoom. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, smeden Buscemi en de zijnen 19 nummers lang house-, lounge- en nu-jazzbeats, speelse Braziliaanse (percussie)klanken, wollige chansonmelodietjes, funky sax- en trompetscheuten, soundcapes en hoorspelachtige geluiden, romantische pianoriedels, oosterse vocalen en hypnotische gitaarloops tot een fantasierijke 'stroom van bewustzijn'. Nu en dan wordt klaarblijkelijk een thema herhaald of komt een eerder gespeelde melodie of sample in een andere gedaante aan de oppervlakte. Bij nader inzien blijkt er verbazend weinig te worden 'gerecycleerd'.
Zelfs zonder de bijhorende film ooit gezien te hebben, slagen Buscemi & The Michel Bisceglia Ensemble er op 'Vertov, l'Uomo con la Macchina da Presa' in om zeventig minuten lang de meest uiteenlopende reisbeelden te projecteren op het netvlies van de dromerige luisteraar. De hoofdtonen zijn ontegensprekelijk jazz en filmmuziek, maar het palet geluiden is uitgebreid en fantasierijk genoeg om zowat elke muziekliefhebber een dik uur lang uitermate te boeien.
Meer over Buscemi & The Michel Bisceglia Ensemble
Verder bij Kwadratuur
Interessante links