Het blasfemische Poolse driemanschap Hate is altijd al een sterke band geweest met slechts een klein probleempje: de sound van de heren leek steevast sterk op die van die andere Poolse grootheid Behemoth. Dat neemt gelukkig niet weg dat deze drie heren sterk in de schoenen stonden en vooral dat elk album beter was dan het vorige. Dat alles culmineert nu in 'Solarflesh', zonder twijfel de meest veelzijdige en goed geschreven plaat tot dusver.
Naar Hate-normen begint 'Solarflesh' erg gemoedelijk en melodieus met 'Watchful Eye of Doom': duistere akkoorden en een griezelige atmosfeer (overwegende kenmerken bij deze band) die toch een epische sfeer scheppen, openen de poort naar de hel. Want daarna is het beuken en blasten geblazen. Meer dan ooit hebben deze jongens gezocht naar songs die zowel enorm verkwikkend en opzwepend zijn en tegelijkertijd die demonische ondertoon bezitten. Op die manier – en dankzij hun ietwat gewijzigde aanpak – schuiven ze gelukkig weg van hun eeuwige confrater en nestelt Hate zich eindelijk apart in de niche van blackened death metal.
Het album kent flink wat loeiers. Wie overtuigd dient te worden, hoeft maar te luisteren naar 'Festival of Slaves', 'Eternal Might' of 'Endless Purity': het oorsmeer zal met een haak uit de gehoorgang worden getrokken en de duivel lacht met overtuiging. Ondanks het brute karakter van de muziek heeft Hate ervoor gewaakt om alle instrumenten en elke noot loepzuiver te laten klinken, waardoor er een aangenaam brede sound ontstaat die meer dan genoeg plaats laat voor details. Extreme metal die gedetailleerd klinkt: het kan perfect en Hate bewijst dat hier ten volle.
Hate heeft in ieder geval met 'Solarflesh' alweer een sterke plaat afgeleverd die binnen de donker omfloerste death metal het verdient om gehoord te worden. Een kniesoor kan aanvoeren dat de groep nog niet volledig verwijderd is van de gelijkenissen met Behemoth, maar liever twee goede bands met gelijkenissen dan een halve en fletse kopie. Als 'Solarflesh' al een ding bewijst, dan is het wel dat dit trio er in slaagt om verdraaid goede nummers te maken.
