Op deze cd stelt het Zweedse label BIS kleinere en minder bekende orkestwerken van Jean Sibelius voor. De meeste van deze werken, waarvan er veel geïnspireerd zijn door de Scandinavische natuur en haar sagen en legenden – vandaar komt ook de titel van de cd – zijn korte gedichten voor zang en orkest. Solisten en dirigent zijn Fins, net zoals het koor en orkest, en leveren een erg verdienstelijke en verzorgde plaat af.
In de zuiver instrumentale werken laat het orkest vlotjes horen wat het waard is. Met zuivere houtblazers, die elk loopje en elk figuurtje quasi moeiteloos uitvoeren, krijgen snelle delen als vanzelf een energiek elan mee. In het korte Scherzo 'Pan en Echo', op.53, een gelegenheidswerk dat Sibelius in 1906 schreef, zorgt het orkest voor een vlugge en wendbare uitvoering, die qua verfijning niet moet onder doen voor een snelle polka van Johann Strauss. Het enige grote, orkestrale werk op de cd, de ouverture in E, is een jeugdwerk dat Sibelius in 1891 als student in Wenen schreef. Invloeden van Finse volksmuziek worden hier in een klassiek en Wagneriaans kader gegoten. Net zoals in het symfonische gedicht 'Luonnotar' slagen dirigent en muzikanten er hier in om precies de juiste sfeer te scheppen en net de juiste tempi te kiezen. Hierdoor valt de muziek nooit stil en wordt die blijvend interessant gehouden. Dirigent Osmo Vänskä houdt zijn orkest goed onder controle, ook wat dynamiek betreft, zodat de korte momenten waarin het orkest kan uitbarsten een des te diepere indruk achter laten. De inleiding van kortere stukken zoals het gedicht 'Hertig Magnus', bewijzen hoe goed de muzikanten van het Lahti symfonieorkest hun voeling met de Finse volksmuziek kunnen bewaren.
Ook het koor valt erg goed mee. De twee versies van het 'Impromptu' op.19, die op deze cd staan, blinken uit door hun zuivere, heldere klank. De vrouwen van het 'Dominante' koor doen, met hun kleine klank, aan een kamerkoor denken, terwijl ze een schitterende en vlotte hoogte bezitten.
Bij de zangers blinkt sopraan Helena Juntunen uit, met haar heldere hoogte en jeugdige stem, die deze weinig pretentieuze volksmuziek niet openblaast tot een hoog romantische operamuziek. Bas Jyrki Korhonen gebruikt dan weer net iets te veel vibrato, en zijn stem heeft in luide passages, (jammer genoeg is 'Kullervo's klaagzang', die hij zingt, bijna van begin tot einde luid en operatisch gedacht), iets geforceerds.
Dit is een absoluut geen slechte cd. Deze selectie van kleine en minder kleinere orkestminiaturen van Sibelius komt bijzonder goed over, in de eerste plaats dankzij de geïnspireerde interpretatie van orkest en solisten. De muziek zelf is ook erg goed gekozen, zodat deze losse werkjes op de cd toch een hecht samenhangend geheel vormen.
Meer over Jean Sibelius
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
