Het Zwitserse Kruger heeft sinds 2010 ongeveer op zijn achterste gelegen. De reden daarvoor is niet bekend, maar anno 2013 geven ze opnieuw een teken van leven met '333', een EP die enkel op vinyl te verkrijgen is en daardoor meer dan ooit een hebbeding vormt. Wie de band destijds oppikte, hoeft niet te vrezen voor grote veranderingen: Kruger is nog steeds een groep die niet voor één gat te vangen is en de twee tracks van dit kleinood sluiten naadloos aan bij vorig plaatwerk.
Het plaatje opent met 'The Wild Brunch', een nummer dat zowel tekstueel als muzikaal verschillende richtingen uit gaat. Kruger is nog steeds frenetiek en de riffjes en tempowisselingen zijn legio, maar dan wel op een vrij gebalanceerde manier. Hoewel de band met veel plezier luisteraars op het verkeerde been zet, is er na twee luisterbeurten toch een lijn te vinden in de song. Er zijn veel atonalen en dissonanten, aparte breaks, bizar aandoend gitaarwerk en afwisseling qua zang. De schreeuwzang van voorheen is nog steeds aanwezig, maar in dit nummer komen ook vrij veel cleane vocalen aan bod, iets wat Kruger verdraaid goed afgaat.
Nummer twee is 'Herbivores', een song waar Kruger iets meer gas terug neemt en vooral qua structuur doorzichtiger te werk gaat. In het geval van deze band is de track bijna easy listening te noemen... totdat er op de details wordt gelet en snel duidelijk wordt dat ook hier de groep vaak rechts gaat wanneer iedereen links verwacht. De cleane zang is hier niet zo prominent en dat is best jammer, want zeker bij dit nummer had de groep meer kunnen overtuigen met normale zang in plaats van geschreeuw.
Het is aangenaam dat Kruger nog eens een teken van leven geeft na zo'n lange afwezigheid. Misschien is dit een voorbode van een nieuw volledig album, maar tot het zover is, kunnen de echte fans (als ze snel zijn) dit schijfje in huis halen om zich te verkneukelen in de geschifte edoch aangrijpende muziek van de band.
