Deze plaat hoort bij de eveneens net op M Records uitgegeven release van Ranking Joe. Samen met ondermeer Bob Marley's gitarist Chinna Smith and the Dub Syndicate's Style Scott is labelbaas Twilight Circus aan de slag gegaan om de instrumentale omkadering van deze beide cd's in te vullen. Toch is er een duidelijk verschil. Bij deze plaat van Black Uhuru frontman Michael Rose ligt de klemtoon meer op de vocale invulling, waardoor het geheel, ondanks zijn moderne geest, een typisch rootskarakter uitstraalt. Deze keer komen er dus minder typische Twiligt dubs en digitale effecten aan te pas.
Negen nummers en één moderne dancehallremix van Nick Manasseh, meer inhoud hoeft deze soloplaat van Michael Rose niet te bevatten om een fijne dosis reggae voor te schotelen. Klassieke ritmes op slaggitaar, bas en drums profileren zich in volle rootstraditie, terwijl deze Jamaicaan zijn gerenommeerde stem ten volle ontplooit. Mede dankzij de warme klanken en een (beperkt) gebruik van opwindende kreten en uitroepen, geeft dat een mooi eindresultaat dat echter zelden voor vuurwerk zorgt. Ook een strakke blazerssectie (met ondermeer Dean Fraser op sax) swingt niet meteen de pannen van het dak, maar blijft mooi binnen de vooraf uitgetekende lijntjes. Erg subtiele toevoegingen van percussie en orgel op de achtergrond, voorzichtig echoënde effectjes of zalvende achtergrondzangen durven nauwelijks op te vallen. Zo krijgt 'African Roots' een vrij lome sfeer mee. Hoewel het daarmee lijkt of dit plaatje evengoed zo'n twintig jaar geleden in een obscure studio in Kingston zou kunnen opgenomen zijn, gaat het hier wel degelijk om in de Nederlandse Twilightstudio ontsproten, frisse nummers. Geheel originele riddims zitten wel in een traditioneel jasje, maar zijn toch de vernieuwing zelve. Één van de hoogtepunten van dit plaatje is allicht het schuifelende 'Babylon Bow' dat met een nogal rommelige ritmesectie drijft op heerlijk traag doorrollende keyboard aanslagen. Bij dit nummer zit de zang van Michael Rose ook meer in de ruis van diepere echo's en rommelige percussie, wat de bedwelmende factor gevoelig doet toenemen. Ook het van Black Uhuru geleende klokkenspel in 'Wicked Run' zorgt, samen met wat echo-effecten op de drums, voor een meer diepgaande kracht. Voor de overige bijdragen speelt de groep echter op de parameters 'veilig', 'ordentelijk' en 'strak'; facetten die in een gedegen rootsreggaeplaat dienen te primeren.
Michael Rose is en blijft eigenaar van een prachtige, monumentale stem. Door de beperkte instrumentale inkleding op deze soloplaat wordt dat des te duidelijker. Hoewel dat al eens durft te zorgen voor iets minder krachtige songs en de variatie van 'African Roots' niet altijd in de hand werkt, is deze cd toch een meer dan degelijke rootsreggae schijf.
Meer over Michael Rose
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
