Klassieke Britse doom? Pagan Altar heeft het! Al sinds het einde van de jaren zeventig brengen deze heren logge muziek die schatplichtig is aan zowel Black Sabbath als Rainbow, maar echt veel succes hebben ze er tot dusver niet mee geoogst. De band bestaat nog steeds, maar toch is 'The Time Lord' geen nieuwe plaat. Het betreft hier een EP met demonummers uit hun beginperiode, die echter nu pas voor het eerst op cd uitkomt.
Muzikaal is dit kleinood duidelijk een kindje van zijn tijd: het tempo ligt relatief laag, de ritmegitaren zoemen en ronken en de melodielijnen kwinkeleren er doorheen. Vooral dankzij de relatief luchtige thema's in de muziek krijgt Pagan Altar iets van Rainbow, aangezien het niet echt lood- of loodzwaar overkomt. De ritmepartijen hebben dat typisch gezoem wat veel groepen uit de late jaren zeventig zo typeerde, al heeft dat meer te maken met de kwaliteit en klank van de toen gebezigde versterkers dan met opnametechnieken. Aangezien 'The Time Lord' bestaat uit opnames uit verschillende periodes (demogewijs dan) zit er wel wat verschil tussen. Zo laveren de songs tussen vrij heldere klank en wat meer dofheid. Dat geeft dan ook weer aan dat dit typisch zo'n uitgave is voor de verstokte fans of liefhebbers van vrij obscure muziek.
Nochtans heeft het geheel ontegensprekelijk een schwung die moeilijk lost. Zo is het uptempo 'Highway Cavalier' een aanstekelijke song om tijdens het autorijden mee te kwelen, vat het titelnummer vrij goed de atmosfeer van de legendarische BBC-serie 'Doctor Who' (waar de song ook op gebaseerd is) dankzij een meer spacy en trippy aanpak, en heeft 'The Black Mass' dan weer een rauwe grom, alsof een groot en afstotelijk beest langzaam naar Bethlehem schuifelt.
Omdat er binnenkort nieuw plaatwerk verwacht wordt van de heren in kwestie, is het aardig dat authentiek oud werk nog eens beschikbaar wordt gemaakt, maar zoals wel vaker met EP's is het echt een kwestie van voer voor de fans. Nieuwkomers zijn meer dan waarschijnlijk beter af met regulier materiaal.
