Samen met zijn jongere broer Nicholas, met wie hij de Childs Brothers vormde, was Robert Childs vanaf begin jaren '80 dé euphoniumsolist bij uitstek. Een vijftiental jaar later stopte de samenwerking op een hoogtepunt en besloten beide broers zich voortaan op het dirigeren toe te leggen. 'Celebration', opgenomen en uitgebracht ter gelegenheid van zijn 50ste verjaardag, is Roberts eerste solo-cd in meer dan tien jaar. Ook Nicholas heeft geen solo-opnames meer gemaakt, maar de familietraditie wordt gelukkig in stand gehouden door Roberts zoon David.
Wat vanaf Childs' eerste noten meteen opvalt, is dat hij na al die jaren stilte zo'n mooie, ronde en volle klank weet voort te brengen. Straffe solisten zoals zijn zoon of Steven Mead slagen er vooralsnog niet in om zoveel maturiteit uit te stralen. Dat het repertoire op 'Celebration' bovendien tot het fijnste en meest veeleisende van het euphoniumrepertoire behoort, maakt zijn prestatie er alleen maar indrukwekkender op. Deze cd bevat geen tigste versie van 'Czardas', 'Napoli' of 'Carnival of Venice', wel vier concerto's en een concertino, die samen bijna 80 minuten duren. Het allegro van 'Concerto for Euphonium' van Kenneth Downie klinkt bijzonder luchtig ondanks de virtuoze passages en cadenza's. Horowitz' 'Euphonium Concerto', een van de oudste werken dat origineel voor het instrument werd geschreven, komt in het eerste deel zelfs bedrieglijk eenvoudig over. Bloedmooi is het contemplatieve karakter - of is het melancholie? - van het Lento hier. Van dezelfde eenzame schoonheid is het ietwat donkere 'Euphonium Concerto Op.64' van de hand van de bij leven ziekelijke John Golland, waarin de componist probeerde zijn erg wankele gezondheid te weerspiegelen. De melancholie maakt in het slotdeel echter plaats voor een feestelijke apotheose, dat wordt ingeleid door een prachtige cadenza.
Hier eindigt helaas het goede nieuws. Onbegrijpelijk is namelijk dat de solist is gaan aankloppen bij de brass band van het Conservatorium van het Luxemburgse Esch-sur-Alzette en Philharmonisch Orkest van Luxemburg in plaats van bekendere en gereputeerde bands als Grimethorpe, zijn broers Black Dyke Band of zijn eigenste Cory Band (intussen Europees kampioen). Hoesinfo verraadt iets over jarenlange vriendschappen en een dito dienst, die door beide orkesten misschien iets enthousiaster mocht worden beantwoord want bij momenten is hun vertoning tam en niet vlekkeloos. Enkel in het live opgenomen 'Concerto for Euphonium" van Philip Wilby, met het daarin het duizelingwekkende 'Zeibekikos', lijkt het orkest dezelfde sfeer te kunnen creëren als de solist. Robert Childs had als mede-eigenaar van het Doyen-label normaliter de nodige macht om twee cd's te forceren: een easy-listeningschijfje met deze Luxemburgse orkesten en een prestigeproject met een topband. Dat laatste verdienden zowel hijzelf als de hier gebrachte composities, een gemiste kans.
Meer over Robert Childs
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
