Nu de zomer er (eindelijk) aan komt, is het tijd voor een nieuwe lading reggae-vibes in het kille West-Europa. De Caraïbische winden brengen anno 2010 zowaar goed nieuws betreffende het legendarische, kwart eeuw oude gezelschap The Gladiators. Waar dit uitgedunde gezelschap zo’n vijf jaar geleden nog uitpakte met ‘Father and Sons’, een plaat waarop de zonen van frontman Anthony Griffiths mee mochten musiceren, heeft de oude rasta op dit nieuwe kleinood de vlag volledig doorgegeven aan de volgende generatie. De naam ‘Continuation’ staat dus voor de natte droom die elke vader koestert: dat zijn zoons het door hem opgebouwde levenswerk doorzetten.
Moet een inhoudelijk vrij nauw genre als rootsreggae zichzelf blijven vernieuwen? Als het aan The Gladiators ligt alvast niet. Zonder koers te wijzigen doet dit vernieuwde trio waar het altijd zo goed in was: strakke en zorgeloze ballades maken over Bijbelse taferelen waarin een mooie balans voorzien is tussen gepassioneerde zang, diepe dubbas en typerende tegenritmen van keyboard en gitaar. Zo zou het overtuigende ‘My Vision’ eindeloos kunnen blijven doorrollen. Verder mag dit gezelschap regelmatig rekenen op de vurige stoten van levende legende Dead Fraser en zijn hoornsectie, wat parels oplevert als ‘Hey Girl’, dat met zijn grappig vervormde Hammondbegeleiding de dancehallvibes uit de jaren ’70 terug bovenhaalt.
Aanvankelijk valt het op dat The Gladiators echter een afspiegeling zijn van het verleden. De kracht, emotie en overtuiging om zijn boodschappen ten volle te verkondigen, is niet geheel aanwezig. Gelukkig blijft oude vertrouweling en gitarist Gallimore Sutherland voor de juiste vibraties zorgen. De drie songs die hij geschreven heeft, steken immers kop en schouder boven de rest uit. De begeleiding blijft neutraal mogelijk en zonder extra accenten, solo’s of ritmeversnellingen. Maar dat ene keyboardakkoordje extra, een leuk geplaatst gitaareffect of soms zelfs ronduit nonchalant gezongen bijdragen blijven een bij rootsreggae passende, heerlijke spontaniteit. Zonde echter dat dit soort van creatieve ideeën niet onuitputtelijk blijken. Enkele melodieus minder sterke liedjes als ‘(Jah Bless Me with) Something’ lijken in hun strakke, nogal emotieloze keurslijf immers wel een eeuwigheid te duren.
The Gladiators kunnen op deze manier nog even doorgaan. ‘Continuation’ bevat tien kwalitatief goede songs, de ene al wat leuker als de andere (om maar niet te spreken van de vreselijke, totaal uit balans getrokken achtergrondzang van afsluiter ‘What You Worry About’). Opgenomen in Bob Marley’s befaamde Tuff Gong studio en met allicht een goedkeurend knikkende papa op de achtergrond, schrijft dit album een mooi nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van dit ongetwijfeld legendarische gezelschap.
Meer over The Gladiators
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
