Itamar Assumpção was in de jaren zeventig een van de grote vernieuwers van de Braziliaanse muziek. Zijn dochter Anelis erfde zijn smaak en zin voor avontuur. Gedrenkt in de sfeer van de oude bossa nova, maar dan wel gemixt met jazz, reggae en een vleugje elektronica.

Balaxy Orchestra is de tienkoppige bende van het vroegere Milleniums plus de zangeres Asunta Mandaglio. Een stomende cocktail van Balkan, reggae, rock en Braziliaans.

Prachtige stem, sobere songs, James Blake illustreert perfect wat less is more betekent.  

Woestijnblues door een schitterende gitarist uit Niger. Hij speelde al aan de zijde van Charlie Watts en Keith Richards. 

Een vinyl only ep, maar de 20 minuten die erop staan, horen bij de beste van 2011. Bonnie hoeft niet meer te worden voorgesteld. The Phantom Family Halo is een groep uit Brooklyn (oorspronkelijk uit Kentucky). De rustieke folk van Bonnie verweven met psychedelia en rock.

Frente Cumbiero is een kwartet uit Bogota, Colombia. Een beetje onderschat die vier Colombianen, want ze timmeren al meer dan tien jaar aan de internationale doorbraak van de cumbia. Maar 2011 was hun jaar, want ze mochten hun werk laten remixen door dubproducer Mad Professor. En dat leverde een van de beste cumbiaplaatjes van het jaar op.

Waarschijnlijk hét meesterwerk waarmee Polly Jean later herinnerd zal worden.

Woestijnblues meets rock. ‘In Trance’ is al de derde samenwerking tussen de Britse rockgitarist Justin Adams en de Gambiaanse ritispeler (éénsnarige viool) Juldeh Camara. Ze zijn intussen zo op elkaar ingespeeld dat ze hun voornamen Justin en Juldeh hebben afgekort tot hun groepsnaam. En "in trance" is dit inderdaad!

Lirinha was de zanger van Cordel do Fogo Encantado, een van de beste en meest originele Braziliaanse rockgroepen ooit. Zijn solodebuut is een groeiplaat, die bij elke luisterbeurt beter wordt.

Voor wie er nog aan mocht twijfelen dat Thurston Moore ook "gewone" mooie liedjes kan schrijven…