Omwille van de overdaad aan waardevolle concerten in Vlaanderen, kijkt de Nederlandstalige muziekliefhebber zelden over de taalgrens heen naar wat Wallonië aan cultureel moois programmeert. Een van de recent uit de grond geschoten initiatieven, het Resonances Festival, loont echter op meerdere vlakken de moeite: niet alleen omwille van de expliciete aandacht voor de jonge luisteraars, maar ook omdat zowel ontluikend talent als gevestigde waarden naar Waals-Brabant komen afgezakt.

Philippe Graffin (foto: Marco Borggreve)
Philippe Graffin (foto: Marco Borggreve)
Hoe kan een jong festival, dat pas in 2010 voor het eerst werd georganiseerd, zich competitief opstellen tegenover de ijzersterke programmaties van Vlaanderens beste concertzalen? Onder andere door de concerten breed te omkaderen, bijvoorbeeld met workshops, waarin jonge muziekliefhebbers (in dit geval) kunnen nadenken over de relatie tussen muziek en beeld. Ook de prachtige festivallocaties worden door de organisatie van het Resonances Festival uitgespeeld als een grote troef, met kerken en kastelen in Ciney, La Hulpe, Rixensart en Ottignies als ideale gemeenten om deze muziek te laten klinken. Tot slot wordt ook de collegialiteit waarin de musici aan hun programma's sleutelen extra beklemtoont: het Resonances Festival nodigt niet de beste trio's en kwartetten van dit moment uit, maar verwelkomt individuele kamermuziekmusici die nieuwe banden smeden in de context van het festival zelf. Dit betekent dat een ensemble bestaande uit vier partners die voor het eerst samenspelen, elkaar ontmoeten ongeveer een week voor hun respectievelijke concerten en vanuit een grote nieuwsgierigheid naar de ander samen het grote repertoire onder handen nemen. Op zich is dat geen slecht idee, want de intensieve repetities door getalenteerde muzikanten uit de internationale subtop, zorgen ongetwijfeld voor interpretaties waarin duidelijke keuzes worden gemaakt, met mensen wier neuzen uiteindelijk allemaal in dezelfde richting wijzen.

Op 3, 4 en 5 mei wordt voor de festivalbezoeker telkens een avondvullend programma klaar gestoomd, waarin zoals gezegd de canon wordt geëxploreerd. Wie gaat voor een festivalpas, ziet dan ook een heel aantal standaardwerken de revue passeren. Een trio van Beethoven, een pianokwartet van Fauré, klarinetkwintetten van Brahms en Schubert en een octet van Enescu illustreren dat het festival veel breder durft kijken dan alleen het kwartet. Dat is een voordeel, want het kwartetrepertoire wordt vaker opgenomen en uitgevoerd door beroemde ensembles, terwijl andere samenstellingen meer exclusief zijn in de kamermuziek. In de context van een kamermuziekfestival is het dan ook zeer waardevol en verstandig dat precies deze werken gepresenteerd worden. Voor de doorsnee muziekliefhebber wordt dus niet alleen muziek afgehaspeld die men al ettelijke malen heeft gehoord.

Roel Dieltiens (foto: Saskia Vanderstichele)
Roel Dieltiens (foto: Saskia Vanderstichele)
Het festival culmineert na deze drie festivaldagen op zondag 6 mei met een hele namiddag lang concerten. Vanuit de Duitse repertoire, vertegenwoordigd door Haydn, Schumann en Mendelssohn, wordt vervolgens de Franse muziek verkend. Eerst aan de hand van het strijktrio van Ravel en het strijkkwartet van Debussy, tot slot met het fenomenale 'Quatuor pour la fin du temps' van Olivier Messiaen. Met deze hypercomplexe partituur belooft het festival uiteindelijk te transcenderen, na een hele week lang aardse, doorwrochte emoties te hebben gepresenteerd.

De namen die dit festival uitnodigt, doen hier en daar overigens belletjes rinkelen voor wie de wereld van de kamermuziek op de voet volgt. Amy Norrington (dochter van dirigent Sir Roger Norrington), Martijn Vink (verbonden aan Oxalys), Philippe Graffin (met een uitgebreide discografie bij Hyperion) en Tony Nijs (altist bij het Danel kwartet) zijn slechts een greep uit de figuren die het festival wist te engageren. Wie naar Waals-Brabant afzakt ter gelegenheid van deze concertreeks, doet dat echter niet zozeer voor de namen, maar wel voor de sfeer, de intensiteit, de betaalbare prijs en de locaties. Dit in combinatie met de beste kamermuziek die er is, zorgt waarschijnlijk voor een heel waardevolle concertweek.

Meer over Resonances Festival 2012


Verder bij Kwadratuur

Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.