De nieuwste telg in John Eliot Gardiners 'Bach Cantate Pelgrimstocht' is dit volume negentien, waarop zes cantates (BWV155, 3, 13, 26, 81 en 14) staan, geschreven voor de tweede en vierde week na het feest van de openbaring. Bedoeling van deze 'pelgrimstocht' is om alle cantates van Bach uit te voeren, op één jaar tijd, en tegen een tempo van drie of vier per week, op het moment in de protestantse kalender waarvoor ze geschreven werden. De werken werden live opgenomen in kerken doorheen Europa en voor deze twee cd's was dat in het Engelse Greenwich en Romsey. Als toemaatje krijgt de luisteraar er ook nog het motet 'Jesu, meine Freude' bij.
De energieke aanpak van dirigent, solisten, koor en orkest valt erg op in de cantate 'Jesus Schläft, was soll ich hoffen' (BWV 81). Dit werk ontplooit zich met alle dramatische kracht van een opera in miniatuur. De cantate is gebaseerd op het evangelische verhaal van Jesus die op het meer van Galilea, in een bootje, in slaap valt terwijl een storm de apostelen verrast. Deze setting laat een erg getrouwe uitbeelding van het verhaal toe. De storm zelf, heel realistisch verwoord in een eerder korte tenor-aria, klinkt furieus door de razende strijkers en het krachtige orgel. De houtblazers, een fagot en twee hobo's zijn erg in vorm op deze cd's en dat is duidelijk te horen in de aria 'So schnell ein rauschend Wasser schießt', waar alle snelle toonladderfiguurtjes heel virtuoos en assertief uitgevoerd worden.
Zoals dat in deze reeks verwacht kan worden, zingen de zangers uitstekend. Vooral bas Peter Harvey, die enkel op de tweede cd zingt, is erg sterk, met een zekere, zuivere toon en een heldere tekstuitspraak. Tenor Paul Agnew zingt zijn coloraturen nagenoeg vlekkeloos, wat erg indrukwekkend overkomt. Alleen altus Richard Wyn Roberts valt een beetje tegen, met een klank die, vooral in de hoogte, wat afgevlakt overkomt. In het duet 'Wenn Sorgen auf mich dringen', tussen hem en sopraan Joanne Lunn, zijn beide stemmen dan weer uitstekend gebalanceerd. De schitterende bas-aria in cantate 'Meine Seufzer, meine Tränen' op de eerste cd krijgt een fenomenale uitvoering mee. Door het tempo, dat vele metronoomcijfers trager ligt dan gebruikelijk is, krijgt deze aria bijna iets surreëels. De begeleiding en de obligate vioolpartij lijken minimalistisch en vullen de introverte zang van bas Gerald Finley mooi aan.
Wat moet er meer gezegd worden? Na zeven volumes is deze 'Soli Deo Gloria' reeks een zekere garantie voor kwaliteit en deze box wijkt niet af van die regel.
Meer over Johann Sebastian Bach
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
