Alles gaat voorbij, maar is minstens even snel weer terug, iets waar de liefhebbers en bestrijders van new age muziek van kunnen meespreken. Kraak richt met het programma ‘Wizards’ de schijnwerpers op een icoon en een nieuwere figuur in het genre.
Populair in de jaren ’80, verdween de zweverige, voor meditatie en ontspanning gemaakte new age muziek in de volgende decennia wat van de radar, hoewel de traditie levend gehouden werd in de ambient elektronica. De laatste jaren duiken hier en daar opnieuw releases en heruitgaven op, waaronder ‘Wizards’ van J.D. Emmanuel. Wie de muziek van deze Amerikaan wil plaatsen, kan beginnen met de wetenschap dat Emanuel naar eigen zeggen aardig onderlegd in astro-, numerologie en tarotkaarten. Met zijn muziek wil hij niet meer of minder dan een betere relatie met het universum realiseren en de luisteraars high maken, al haast zich er bij te vertellen dat hij deze toestand niets met druggebruik te maken heeft of moet hebben: meditatie en muziek zijn voor hem even goed wegen naar deze bewustzijnstoestand.
In zijn muziek komen die twee samen en hij omschrijft die dan ook niet voor niets als “electronic meditation”, waarbij de herhalende begeleiding de functie van een mantra heeft en de melodieën die er vrij op bewegen meditaties worden. Titels als ‘Through Inner Planes’, ‘Prayer’, Focussing Within’ of ‘Expanding Into the Universe’ geven een mooie indruk van waar ’s mans muziek voor staat.
In de jaren ’80 maakte J.D. Emmanuel enkele lp’s als als ‘Rain Forest Music’ en ‘Wizards’ waarna het jaren stil werd rond zijn muziek. Enkele jaren geleden dook zijn naam weer op, met het herverschijnen van ‘Wizards’ en de release ‘Solid Dawn’: een “nieuw” album met muziek die hij maakte tussen 1979 en 1982. Wat hij anno 2011 waard is, kan bekeken worden op YouTube of op het eerste concert dat Emmanuel op Europese bodem in Hasselt geeft.
Even Belgisch als Lieven Martens maar veel minder op rust gericht is Köhn, de naam waaronder Jürgen De Blonde sinds 1997 een van de vaandeldragers van de Belgische elektronica werd. De Blonde bekent zich niet tot een strekking en voor zijn muziek maakt hij gebruik van elektronica, samples, (bas)gitaar en stem, waardoor zijn klankenpallet rijker wordt. Zijn muziek varieert dan ook van beatgericht of melodisch tot ambient, waarbij hij zelfs de popsensibilteit niet schuwt. De dubbel-cd ‘Koen’ uit 2002 vormt een mooie synthese van Köhns muzikale kwaliteiten. Deze dubbelaar is een van de vijf releases die De Blonde als Köhn bij Kraak uitbracht (naast drie albums van zijn band de Portables). Op de lp ‘We Need More Space in the Cosmos’ (Kraak, 2009), gaat hij de meer synthesizer-kosmologische toer op, waarmee hij meer aansluiting vindt bij de verruimde geesteswereld van Dolphins into the Future en J.D. Emmanuel.
Het Turkse Kim Ki O tenslotte is net als Moon Duo een muzikale tandem, maar hier helemaal vrouwelijk. Ekin Sanaç en Berna Göl knutselen sinds 2006 met bas, beats, keyboards en zang muziek ineen die zich uitstrekt van donkere synth wave (zonder echt zwaarmoedig of slepend te worden) tot lichtvoetige electropop. Hun laatste release ‘Dans’, is net als enkele eerder verschenen cd-r’s gratis te downloaden op hun website.