Alles gaat voorbij, maar is minstens even snel weer terug, iets waar de liefhebbers en bestrijders van new age muziek van kunnen meespreken. Kraak richt met het programma ‘Wizards’ de schijnwerpers op een icoon en een nieuwere figuur in het genre.

Populair in de jaren ’80, verdween de zweverige, voor meditatie en ontspanning gemaakte new age muziek in de volgende decennia wat van de radar, hoewel de traditie levend gehouden werd in de ambient elektronica. De laatste jaren duiken hier en daar opnieuw releases en heruitgaven op, waaronder ‘Wizards’ van J.D. Emmanuel. Wie de muziek van deze Amerikaan wil plaatsen, kan beginnen met de wetenschap dat Emanuel naar eigen zeggen aardig onderlegd in astro-, numerologie en tarotkaarten. Met zijn muziek wil hij niet meer of minder dan een betere relatie met het universum realiseren en de luisteraars high maken, al haast zich er bij te vertellen dat hij deze toestand niets met druggebruik te maken heeft of moet hebben: meditatie en muziek zijn voor hem even goed wegen naar deze bewustzijnstoestand.

In zijn muziek komen die twee samen en hij omschrijft die dan ook niet voor niets als “electronic meditation”, waarbij de herhalende begeleiding de functie van een mantra heeft en de melodieën die er vrij op bewegen meditaties worden. Titels als ‘Through Inner Planes’, ‘Prayer’, Focussing Within’ of ‘Expanding Into the Universe’ geven een mooie indruk van waar ’s mans muziek voor staat.

J.D. Emmanuel
J.D. Emmanuel
Wie het niet zo ver wil zoeken, kan volgens Emmanuel zelf zijn muziek ook gebruiken als achtergrond bij het lezen of gewoon om bij weg te dromen. Want zo is het bij hem ook begonnen: wegdromen op klassieke muziek en later op jazz en rock. Zijn grootste ontdekking noemt hij zelf de muziek van Terry Riley, Steve Reich en Philip Glass. De repetitieve invloeden van deze componisten schemeren door in Emmanuels eigen werk, al klinken zijn opnames met gitaren, keyboards en natuurgeluiden niet zo ambitieus of uitgewerkt als bij zijn voorbeelden. Op de zwakste momenten zijn ze dun en vrijblijvend, op de sterkere krijgen ze meer vorm en wordt ze beter uitgewerkt, waarbij de warme klank van de analoge synthesizers meer wordt dan een sympathiek geluid. Hoewel zijn muziek steeds mooi en feel good blijft, klinkt hij in zijn sterkste gedaante veel consistenter en “muzikaler” dan zijn collega Iasos die enkele weken geleden op het Kraak festival te horen was.

In de jaren ’80 maakte J.D. Emmanuel enkele lp’s als als ‘Rain Forest Music’ en ‘Wizards’ waarna het jaren stil werd rond zijn muziek. Enkele jaren geleden dook zijn naam weer op, met het herverschijnen van ‘Wizards’ en de release ‘Solid Dawn’: een “nieuw” album met muziek die hij maakte tussen 1979 en 1982. Wat hij anno 2011 waard is, kan bekeken worden op YouTube of op het eerste concert dat Emmanuel op Europese bodem in Hasselt geeft.

Dolphins Into the Future
Dolphins Into the Future
Tot de nieuwere generatie new age muzikanten behoort Dolphins Into the Future (Antwerpenaar Lieven Martens) van wie recentelijk bij Kraak de lp ‘Ke Ala Ke Kua’ verscheen. Voordien bracht Martens zijn releases uit via het door hem zelf bestuurde Cetacean Nation Cassettes en Not Not Fun. In de breed uitwaaierende fluitmelodieën, het deinend zeegeruis en de neerdwarrelende melodietjes herleeft de zweverige traditie van walvis- en dolfijngeluiden. Waar J.D. Emmanuel zich expliciet naar zijn publiek richt en het in hogere en/of dromerige sferen wil brengen, trekt Martens de kaart van de dolfijnen. Geluiden van de communicatie van deze dieren zijn veelvuldig aanwezig op ‘Ke Ala Ke Kua’, waarvoor Martens zelfgemaakte opnames gebruikt uit Kealakekua baai (Big Island bij Hawaï). Deze geluiden worden gecombineerd met vervormde klanken en loops, waarvoor hij een beroep doet op muzikaal-archeologische cassetterecorders.

Even Belgisch als Lieven Martens maar veel minder op rust gericht is Köhn, de naam waaronder Jürgen De Blonde sinds 1997 een van de vaandeldragers van de Belgische elektronica werd. De Blonde bekent zich niet tot een strekking en voor zijn muziek maakt hij gebruik van elektronica, samples, (bas)gitaar en stem, waardoor zijn klankenpallet rijker wordt. Zijn muziek varieert dan ook van beatgericht of melodisch tot ambient, waarbij hij zelfs de popsensibilteit niet schuwt. De dubbel-cd ‘Koen’ uit 2002 vormt een mooie synthese van Köhns muzikale kwaliteiten. Deze dubbelaar is een van de vijf releases die De Blonde als Köhn bij Kraak uitbracht (naast drie albums van zijn band de Portables). Op de lp ‘We Need More Space in the Cosmos’ (Kraak, 2009), gaat hij de meer synthesizer-kosmologische toer op, waarmee hij meer aansluiting vindt bij de verruimde geesteswereld van Dolphins into the Future en J.D. Emmanuel.

Moon Duo
Moon Duo
Wie de laatste twee acts van de zevende mei in het new age frame wil wringen, zal zich zo goed en ze kwaad als het gaat moeten beroepen op het psychedelische aspect dat de muziek in meerdere of mindere mate bezit. Bij het Amerikaanse Moon Duo valt deze link nog het best te leggen. De hoempa-rammelrock, drammende gitaren en shakende rock’n’roll, met eenvoudige, herhalende gitaarakkoorden, gitaarsolo’s en orgeldeuntjes (de drums komen uit een bakje) van het duo Ripley Johnson en Sanae Yamada klinken sympathiek, eenvoudig en kunnen bij veelvuldige consumptie de geest doordrengen. Rockers zullen hier echter hoe dan ook beduidend meer plezier aan beleven dan zweverige elektronauten.

Het Turkse Kim Ki O tenslotte is net als Moon Duo een muzikale tandem, maar hier helemaal vrouwelijk. Ekin Sanaç en Berna Göl knutselen sinds 2006 met bas, beats, keyboards en zang muziek ineen die zich uitstrekt van donkere synth wave (zonder echt zwaarmoedig of slepend te worden) tot lichtvoetige electropop. Hun laatste release ‘Dans’, is net als enkele eerder verschenen cd-r’s gratis te downloaden op hun website.

 

Meer over Wizards: J.D. Emmanuel, Moon Duo, Dolphins Into the Future, Köhn, Kim Ki O


Verder bij Kwadratuur

Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.