Het Zweedse zwartmetalen eskader Lord Belial gooide er een tijdje geleden het bijltje bij neer, maar ergens was het te verwachten dat een aantal leden muziek gingen blijven maken. Het resultaat daarvan is Death Tyrant, een band die enorm hard aansluit bij de exploten van Lord Belial, soms zelfs in die mate dat de vraag rijst waarom de vorige bandnaam niet gewoon hernomen werd. Hoe het ook zij, 'Opus de Tyranis' is een aardig black metalschijfje, met de kenmerken die destijds de vorige act lieten opvallen tussen de concurrentie.
Thematisch gesproken leunt Death Tyrant sterk aan bij de generatie van acts die destijds met Lord Belial opkwamen, hoewel die jammer genoeg nooit de status kreeg van een Dissection. Nochtans is hetgeen wat de heren brachten en nu brengen allesbehalve misselijk en Death Tyrant weet ook meteen een eigen identiteit te etaleren waar vele anderen louter kopieën blijven. De giftige galstrot is gebleven en de hoofdzakelijk midtempo gebrachte black metal bevat nog steeds behoorlijk wat melodie naast het venijn. Iets wat deze jongens naadloos hebben doorgevoerd van hun voormalige band is het veelvuldig gebruik van akoestische melodieën en passages binnen het rauwere geweld. Die ogenschijnlijke botsing van hard versus zacht is iets dat weinig andere bands zo treffend kunnen gebruiken als deze keer Death Tyrant en daarvoor verdienen ze dan ook alle hulde.
'Opus de Tyranis' bevat lekker wat vitriolen black metal met veel gitaargewijze melodie, maar de zwakkere punten van vroeger blijven helaas ook wat nazinderen, en het voornaamste daarvan is dat de nummers opnieuw niet bijster goed blijven hangen. Het album luistert lekker weg en er zijn effectief een pak riffs die beklijven, maar zodra het album afgelopen is, vervaagt die indruk alweer en valt het moeilijk om echt memorabele passages aan te geven. Dat is een jammere zaak, want an sich biedt deze groep een aparte kijk op het gegeven van black metal.
Met 'Opus de Tyranis' levert Death Tyrant een album af dat in alle opzichten degelijk is, maar niet direct wereldschokkend. Wie dus een eigenzinnige en aardige kijk op het gegeven black metal wil, is hier aan het juiste adres.
