Er is recent een golf uitgaven van ouder werk van The Salvation Army ontstaan. Na de reeksen 'World Class Marches of the Salvation Army' (weliswaar uitgevoerd door The Black Dyke Band) en 'Royal Albert Hall Highlights' is er nu ook 'Heritage Series'. De tweede reeks is de minst interessante omdat het oude, geremasterde versies betreft en, vooral voor blaasmuziekliefhebbers, omdat er tevens koormuziek in de selectie zit. In de 'Heritage Series' wil de International Staff Band (ISB) haar muziek opnieuw in de actualiteit brengen.
Het eerste deel belicht de muziek uit de jaren '30, zeg maar de gouden jaren van de Salvation Army bands. Het gaat hier om nieuwe opnames, die ook vandaag nog aantonen hoezeer het Leger des Heils de brassbandmuziek mee heeft helpen ontwikkelen en vernieuwen. Liefst vier van de elf werken werden gepend door Eric Ball en dat is maar het topje van de ijsberg. Men zou een volledige én hoogstaande cd van die jaren kunnen samenstellen met uitsluitend composities van zijn hand. Men verkoos echter voor een representatieve selectie van marsen (een van de belangrijkste onderdelen), solostukken en orkestwerk. Opvallend is de aanwezigheid van Balls 'Praise and Exaltation': het bevat weliswaar al elementen die verwijzen naar wat zijn wedstrijdcomposities zouden worden maar het abrupte einde in plaats van een grootse finale liet het publiek perplex achter. Bloedmooi is zijn 'Sound out the Proclamation', waarin hij bijna symfonisch tewerk gaat, met een traag deeltje dat duidelijk aan Liszts 'Hongaarse Rhapsodies' verwant is. Even vermeldenswaard is 'The Triumph of Peace', een bijna visionair geïnspireerd werk aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Uitgangspunt was het zinnetje uit Matteüs 26:52: "(...) wie naar het zwaard grijpt, zal door het zwaard omkomen." Het eerste deel van dit werk toont de menselijke agressie maar wordt gevolgd door de hoop dat het weer goed zal komen.
Een andere grootheid uit die dagen is Erik Leidzen en van hem moeten de drie solowerken onthouden worden, te beginnen met 'The Cleansing Stream" (een cornetduo voor Gary Fountain en Kevin Ashman) en de trombonesolo 'A Never Failing Friend'. Hoogtepunt is echter de euphoniumsolo van Derick Kane in 'The Song of the Brother'. Op zijn soloreleases lijkt zijn sound opvallend minder vol dan bij pakweg David Childs en Steven Mead maar hier veegt Kane dit commentaar van ondergetekende meteen van tafel. Verder zijn er twee tijdloze marsen, 'Southern Australia' en 'Bravest of the Brave'. Het meest broze werk is van de hand van Philip Catelinet, 'A Sunbeam', een bijzonder naïef en lichtvoetig klinkend werk over een dag in het leven van een kind. Vandaag lijkt dit niet zo bijzonder maar indertijd was het een anomalie binnen het overwegend ernstige repertoire van de Salvation Army.
Deze nieuwe opnames zijn bijzonder verzorgd, zowel qua opnamekwaliteit als qua uitvoering, en doen heel wat minder gedateerd aan dan de 'Royal Albert Hall Highlights'. Na de muziek is er nog een interview van dirigent Stephen Cobb met de legendarische Salvation Army-componist Ray Steadman-Allen, een bevoorrechte getuige, aangezien die in de jaren '30 als muzikant bij de ISB debuteerde.
Meer over The International Staff Band Of The Salvation Army
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
