Hoe vaak komt het voor dat een strijkkwartet zijn tienjarig bestaan viert met een speciale uitgave vol “sweets”? Zelden of nooit, dat heeft u bij het rechte eind. De zoetigheid van deze “candybox” is overigens zowel letterlijk als figuurlijk aanwezig: naast zoete composities voor strijkkwartet (het logische gedeelte), treft de nietsvermoedende luisteraar ook fysiek enkele snoepjes aan in de feestelijk verpakte cd-doos. De uitgave is trouwens qua vormgeving werkelijk een snoepdoos geworden: een vierkante box waar gemakkelijk drie reguliere cd’s in passen. Naast de snoepen en het schijfje, bevat de box ook een dik boekje, met meer dan 50 bladzijden hommages en teksten voor en over het tienjarig bestaan van het Matangi Quartet.
Matangi, wat allicht verwijst naar de Hindoeïstische verpersoonlijking van de innerlijke stem, heeft in de voorbije tien jaar nooit echt binnen de lijntjes gekleurd, en het is die drang naar hedendaagse variaties op de oeroude vorm die Matangi zoveel populariteit heeft verleend. Projecten met onder meer kleinkunstenaar en komiek Youp van ’t Hek, jazztrompettist Eric Vloeimans of vocaliste Renske Taminiau en DJ Kipsky (van het Nederlandse hip hop-fenomeen Simon & Kypski) maakten hen ontzettend beroemd in Nederland. Zuivere klassiek-liefhebbers onthaalden dergelijke crossoverprojecten vaak op minachtend gesnuif en hoongelach, maar met opnames van Grieg, Haydn, Dvorak, Schubert en Mendelssohn bewijzen “de Matangi’s” (zoals ze in het boekje vaak vertederd worden genoemd) dat ze ook het standaardrepertoire goed in de vingers hebben.
Zoals men kan verwachten van een feestelijke jubileum-cd, mag het er allemaal niet te emotioneel aan toe gaan. Vele composities zijn gewoon aandoenlijk, zoals het openingsstuk van Béla Bartók (‘Valse, ma mie qui danse’) of het schimmige vijfdelige strijkkwartet van Karl Jenkins. ‘Caixa de Dolços’ (“candybox” in een Catalaanse vertaling) is een geestig stuk van de Nederlandse Chiel Meijering, dat de rockallures van het Matangi kwartet naar boven haalt. Het daarop volgende werk van Silvestre Revueltas (‘Música de Feria’) is spannender, maar behoudt de filmische associatie die alle werken van de cd met elkaar verbindt. Ook Josef Suk heeft met zijn ‘Meditation Svatý Václave’ (opus 35) een werk geschreven waarbij het ene oogverblindende landschap zich na het andere ontplooit. Tot slot is er ‘Serenata’ van Joaquín Turina, een melancholisch werkje dat de luisteraar naar verlaten Spaanse steppen katapulteert.
De prachtige en immens verzorgde uitgave in combinatie met de schitterende uitvoeringen van het Matangi Quartet maakt deze ‘Candybox’ erg de moeite, ten minste als de luisteraar het allemaal niet te moeilijk wil. De composities zijn immers stuk voor stuk erg nadrukkelijk en weinig subtiel in hun breed uitgesmeerde emoties, wat het voor de muzikanten eigenlijk niet moeilijk maakt om een heel goede prestatie neer te zetten. De luisteraar wordt daarentegen zeker en vast geprikkeld door de verrukkelijke melodieën die uit de box komen gedwarreld, maar muziek die levens ingrijpend zal veranderen zoekt men beter elders. Deze ‘Candybox’ is in de eerste plaats een interessant hebbeding. En met het snoepgoed gunt men de (klein)kinderen misschien ook nog eens iets…
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
