Wibert Aerts is vooral gekend als violist van het ensemble 'Het Collectief', gespecialiseerd in de vertolking van 20ste-eeuwse en hedendaagse muziek. Op zijn eerste solo-cd trekt Aerts dit repertoire op een originele manier door: naast Berio's beruchte 'Sequenza VIII' brengt hij twee minder gekende sonates voor viool solo van Karl Amadeus Hartmann en Bernd Alois Zimmermann. Verrassend is ook de keuze voor het recente werk 'For another better world' van de Maleisische componist Kee-Yong Chong, het slotwerk op deze cd.
De invloed van een grootmeester als Johann Sebastian Bach is in de composities die Wibert Aerts uitkoos nooit ver weg. Zo is Berio's 'Sequenza VIII' – één van de belangrijkste werken voor viool solo uit de vorige eeuw – een bewuste verwijzing naar de laatste beweging uit Bachs tweede partita in re mineur. De polyfonische mogelijkheden van de viool die Bach in zijn partita's tentoon spreidt, worden in Berio's 'Sequenza VIII' nog verder doorgedreven. De interpretatie van dit werk vergt dan ook een extreme virtuositeit van de muzikant, een kwaliteit die Aerts zeker en vast bezit.
Aanvankelijk was Aerts van plan om ook Bachs tweede partita op te nemen, zodat de luisteraar de mogelijkheid zou krijgen om dit werk met de Sequenza van Berio te vergelijken. Toch koos hij ervoor om het 20ste-eeuwse en meest recente repertoire voor viool solo in de belangstelling te plaatsen, waaronder de minder vaak gespeelde vioolsonates van Hartmann en Zimmermann. Ook in deze composities dienen Bachs partita's als model en worden de grenzen van het vioolspel afgetast. Dankzij het evenwichtige en kraakheldere spel van Aerts komt de afwisseling tussen de expressieve en de meer technische passages in deze werken heel natuurlijk over.
Tot slot koos Aerts voor een bijzonder werk van de jonge componist Kee-Yong Chong, die zijn opleiding als componist in België voltooide (onder meer bij Jan Van Landeghem). In 'For another better world' laat Chong de luisteraar op een subtiele manier kennismaken met de rijke klankenwereld van de viool door het gebruik van kwarttonen en door te spelen met voortdurende variaties in nuances, dynamiek en soorten vibrato. Een uiterst precieze viooltechniek staat in dit werk ten dienste van een poëtisch relaas, waarvan Aerts een overtuigende interpretatie brengt.
Met 'Violin Faces' bewijst Aerts dat hij ook als solist stevig in zijn schoenen staat. Niet alleen in de keuze van werken, maar ook in zijn vioolspel toont deze jonge muzikant aan dat techniek en expressie perfect met elkaar kunnen samengaan.
Meer over Wibert Aerts
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
