Het volgende volume in wat John Eliot Gardiner zijn 'bach cantate pelgrimstocht' noemt ligt in de winkels. Gespreid over een heel jaar nam deze Engelse dirigent alle religieuze cantates van Johann Sebastian Bach op, in kerken en abdijen over heel Europa en met elke cantate geprogrammeerd op zijn juiste plaats in de liturgische kalender. Deze dubbel-cd is het resultaat van twee concerten, live opnames van een concert in de Annenkircke in Dresden in mei en in de Sherborne Abbey in juni van 2000.
Het eerste concert stelt drie cantates voor, BWV86, 87 en 97. Gardiner kiest zijn zangers met zorg uit en dat is hier niet verschillend. Vaste waarde op deze 'pelgrimstocht' Katherine Fuge speelde op dit concert maar een kleine rol maar haar heldere stem, steeds rijk aan boventonen is altijd een plezier om naar te luisteren. Ook tenor Steve Davislim valt erg in de smaak, met een soepele en jeugdige lezing van Bachs muziek. Wat minder is bas Stephan Loges, die naar onze smaak wat te breed zingt en met een accent dat elke klinker diepdonker inkleurt, alsof Loges recht uit het Beierse hoogland naar Dresden was afgezakt. Knappe instrumentale delen zijn er ook zoals het mooie kwartet voor twee oboe da caccia's, continuo (fagot) en altus 'vergib, o Vater, unsre Schuld' uit BWV87. Ietsje vlakker van interpretatie en wat dof qua klank is zijn dan weer de twee oboe da caccia's in de altaria 'Vergib, o Vater, insre Schuld' uit cantate 87.
Het tweede concert werd opgenomen in Sherborne Abbey in Dorset en stelt drie cantates voor (inclusief wat waarschijnlijk Bachs vroegste compositie in het genre was, BWV150, die al eerder in Arnstadt ook op cd werd gezet) naast een motet 'Fürchte dich nicht' van Bachs oom Johann Christoph Bach. Altus Daniel Taylor is nog niet op veel cd's in deze reeks verschenen maar zet een sappige lezing van zijn aria's neer, met een rijke stem die zonder moeite voor die van een mezzo genomen kan worden. Een combinatie van bariton Panajos Iconomous' flair voor drama en een continuobegeleiding op een orgel die werkelijk angstaanjagend kan klinken maakt van het recitatief 'Es sucht der Antichrist' een theatraal hoogtepunt. Mooie passages ook hier, zoals in de lange tenoraria 'Ich fürchte nicht des Todes Schrecken' met zijn rustige obligate cello partij of de sopraanaria 'Höchster Tröster, heilger Geist' met zijn oboe da caccia-begeleiding.
Het Monteverdi koor krijgt meer kans om zichzelf te bewijzen, in de opening van BWV44 ('Es kömmt aber die Zeit') bijvoorbeeld, in de twee koorgedeeltes van BWV150 of in Johann Christoph Bachs mooie vijfstemmige motet. Als visitekaartje voor het koor kunnen de stille, delicate inzetten van de sopranen of het slanke, zuivere idioom van het ensemble zeker tellen. Gardiners reeks opnames verzamelde al voldoende gunstige kritiek en deze opname doet niets om dat idee te veranderen. Met een uitvoering die rijk van klank is en muzikaal en natuurlijk klinkt en goede solisten krijgt Bachs muziek alles mee wat de luisteraar ervan mag verwachten.
Meer over Johann Sebastian Bach
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
