De song begint bedrieglijk rustig, met een aanzwellende vervormde gitaar. Dit schept alvast een onbehaaglijke sfeer, alsof er onderhuids allerlei zaken broeien. Na ongeveer veertig seconden valt de voltallige band in met een ware beukriff, die tevens het thema vormt van het nummer. Naar de normen van High on Fire is dit niet hun snelste song ooit, maar die opgekropte spanning en lang doorgedreven traagheid geeft het nummer een opeenhoping van energie die bij elke uitbarsting tot volle wasdom komt. De doorrookte schreeuw van frontman Matt Pike is precies de kers op de taart. Het venijn waarmee hij de woorden “Bastard samurai!” uitroept, klinkt bijzonder gemeend.
