Na de schitterende ontdekking van Michel van der Aa's prachtige 'Here Trilogy' (integraal te horen op de tweede release van 's mans label Disquiet Media en tevens gratis te beluisteren de website van het label), waren de verwachtingen hoog gespannen om de eerste release bij de platenmaatschappij van de Nederlandse componist eens van dichterbij te bekijken. Dat is een verzameling van drie verschillende werken, uitgevoerd door drie totaal verschillende formaties en op die manier ook een weergave van Van der Aa's brede compositorische kijk. Toch loopt een unieke stijl doorheen de hele cd, die naadloos aansluit bij de poëtische kracht die ook van de 'Here Trilogy' uitging. De hier verzamelde werken zijn echter een stuk braver en verklanken niet zozeer een sterke existentiële strijd. Afhankelijk van of men zich vastklampt aan typisch klassieke structuren of niet, zal men dit of juist het andere album beter kunnen smaken.
Als eerste werk is er 'Spaces of Blank', een liedcyclus voor mezzo-sopraan, orkest en soundtrack. Soliste is Christianne Stotijn, een jonge vocaliste die nu reeds kan terugblikken op een luisterrijke carrière waarin ze onder meer met Kurt Masur, Claudio Abbado, Ivan Fischer, Rene Jacobs, Bernard Haitink en nog meer grootheden samenwerkte, en dat in de belangrijkste concertzalen van de wereld, dikwijls met gereputeerde orkesten. Ook hier ziet ze zich omringt door een schitterend orkest, met name het Concertgebouworkest Amsterdam. Dirigent Ed Spanjaard is al jarenlang bezig met moderne muziek en dat blijkt uit de geperfectioneerde interpretatie van 'Spaces of Blank'. In drie delen ontwikkelt zich een turbulent en ijzig heelal waar Stotijn en Spanjaard samen aan bouwen. In tegenstelling tot de vele vocale uitschieters en intense ontwikkelingen uit de 'Here Trilogy', houdt 'Spaces of Blank' zich echter iets meer aan de oppervlakte en verloopt de grote boog vooral innerlijk.
Ook 'Mask', een werk voor ensemble en soundtrack (Van der Aa werkt graag met vooraf opgenomen digitale modules), gaat niet al te ver over de schreef. Het is een zachtzinnige beschouwing, die dirigent Otto Tausk met het ensemble Asko|Schönberg tactvol ontleedt. Met zijn bijna vijftien minuten blijft de gestage ontwikkeling spannend en intrigerend, hoewel de grote climaxen amper kippenvel bezorgen. In dat opzicht werkt 'Imprint' beter. Van der Aa schreef deze compositie voor barokorkest met soloviolist, in dit geval speciaal op vraag van het Freiburg Baroque Orchestra. Dit dynamisch ensemble staat vooral gekend om haar interpretaties van 17e en 18e-eeuwe muziek, maar dat de muzikanten hun technische bagage zonder problemen kunnen meenemen naar een meeslepende vertolking van muziek uit de 21e eeuw, bewijst de beklijvende opbouw van 'Imprint', waarin het barokorkest zonder gebruik van tremolo of andere (barok)effecten een koele compositie uit de grond stampt.
In zijn geheel is deze cd gevarieerder dan de 'Here Trilogy', maar die verscheidenheid staat een intensief crescendo in de weg. Bovendien zijn ook hier weer de visuele componenten (de filmprojectie die Van der Aa bij zijn werken voorziet) afwezig, zodat een deel van de ervaring onherroepelijk verloren gaat. Met meeslepende momenten, toch geen cruciale opname voor liefhebbers van hedendaagse gecomponeerde muziek.
