Naar weinig nieuwe cd releases wordt zo reikhalzend uitgekeken als die van de Franse cellist Jean-Guihen Queyras. Op hetzelfde niveau van verwachting staan de concerten waarin hij diezelfde opnames komt voorstellen. Zo komt Queyras op 26 en 28 oktober zijn Vivaldi-project presenteren in deSingel en De Bijloke.

Er is het laatste decennium een generatie artiesten opgekomen die niet alleen een enorme virtuositeit koppelen aan een groot muzikaal inzicht, ze bespelen daarnaast ook het hele spectrum van de muziekgeschiedenis. Jean-Guihen Queyras is een cellist die groot geworden is in het Ensemble Intercontemporain met de interpretatie van hedendaagse muziek zoals het celloconcerto van Ligeti en de Messagesquisse van Boulez. Hij onderscheidde zich ondertussen ook al in negentiende en begin-twintigste eeuws repertoire van Schubert over Debussy, Berg en Webern, tot Kodaly en Poulenc. De symbiotische relatie met pianist Alexandre Tharaud zorgde hierbij steevast tot de hoogste kwaliteit. De manier waarop hij onbekendere muziek verdedigt door ze op te nemen bij klassiekers is bewonderenswaardig. Zo combineerde hij werken van de Tweede Weense school met de Arpeggione-sonate van Schubert, of flankeerde hij de solosonate van Kodaly met miniaturen van Kurtag.

Jean-Guihen Queyras (foto: Yoshimori Mido)
Jean-Guihen Queyras (foto: Yoshimori Mido)
Misschien kwam Queyras' grote doorbraak wel tot stand door de uitzonderlijke opname van de zes cellosuites van Bach. Hij vertolkt deze muziek van binnenuit met enorme spontaniteit, een grote helderheid van klank, luchtigheid in de fraseringen en zin voor ornament en lichtheid. Het hoeft niet te verbazen dat de opname talloze prijzen in de wacht sleepte. Overigens kwam Queyras een aantal jaar geleden de integrale suites ook spelen in de Bijloke, en op 28 oktober speelt hij 's namiddags opnieuw suite 1 tot 3 in het fantastisch-intimistische kraakhuis.

Het zich moeiteloos aanpassen van de muzikant tussen de stijlen en speeltechnieken is een fenomeen van de laatste tien jaar. Queyras is iemand die zich niet te beroerd voelt om hierbij zijn instrument aan te passen: lagere kam, andere snaren. Dat is ook een belangrijke elementen bij het samenspelen met een gespecialiseerd ensemble als de Akademie für Alte Musik Berlin. De veelzijdigheid van de cellist uit zich trouwens ook in de bezettingen: hij is niet enkel solist met orkest of piano, ook de kamermuziek vormt een wezenlijk onderdeel van zijn repertoire. Met muzikale vrienden als Isabelle Faust en Alexander Melnikov vormt hij een weergaloos pianotrio, om nog maar te zwijgen over zijn verdiensten binnen het Arcanto Quartett. Beide bezettingen waren vorig jaar nog te gast in de Bijloke, met schitterend muzikaal vuurwerk als gevolg.

Het barokensemble Akamus is een absolute referentie binnen de historische uitvoeringspraktijk van barokmuziek. Het is een wereldvermaard ensemble dat met gerenommeerde gasten als René Jacobs en allerhande topsolisten werkt. Hun spel wordt gekenmerkt door een enorme gedrevenheid en spitante klank in de strijkers. Concertmeester en dirigent Georg Kallweit is een specialist in het repertoire dat Queyras hier aanvat, wat ongetwijfeld tot een wonderlijk resultaat kan leiden.

Akademie für Alte Musik Berlin
Akademie für Alte Musik Berlin
Vivaldi kan de pionier van het celloconcerto genoemd worden. Hij was niet enkel een virtuoos op de viool, maar bespeelde zelf de gamba en had een bijzondere voorliefde voor het instrument. Hij wijdde zich dus in het begin van de 18e eeuw als eerste aan het celloconcerto en schreef er in totaal 27, naast een aantal cellosonates. Niet gering is de invloed van de virtuoze cellisten die hem ter beschikking stonden in het Ospedale della Pietà en Vivaldi droeg bijgevolg sterk bij tot de emancipatie van het instrument. Het zijn werken die niet zo vaak worden uitgevoerd en soms ten onrechte het etiket "oninteressant" krijgen toebedeeld. Nochtans schuilen er prachtige mogelijkheden in en niet alleen in de boeiende contrastwerking. De lyrisch-melancholische middendelen bijvoorbeeld, getuigen van een prachtig-geïnspireerde gevoeligheid. In hetzelfde concert zullen de muzikanten van de Akamus ook expressieve werken van de eveneens van Venetiaanse origine zijnde barokcomponist Antonio Caldara spelen om de concerti mee af te wisselen.

Hoge verwachtingen dus voor dit concert dat een boeiende afwisseling belooft te worden tussen orkestwerk en concerto, gedragen door misschien wel het beste barokensemble ter wereld en voorgezeten door de vriendelijke cellist met de geniale gave aan alles dat hij speelt een ongelofelijke energie en gevoelvolheid mee te geven. Benieuwd wat dat in een repertoire dat al sinds lang een underdogpositie bekleedt, zal geven!

Meer over Akademie für Alte Musik Berlin, Jean-Guihen Queyras


Verder bij Kwadratuur

Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.