Het Zuiden van de Verenigde Staten is een regio waar armoede, religieus fanatisme en criminaliteit al zo lang deel uitmaken van de samenleving dat ze verankerd zijn in haar muzikale cultuur. Toen regisseur Andrew Douglas (remake van 'The Amityville Horror') en schrijver Steve Haisman besloten een film te maken over de muziek die vandaag uit The South voortkomt, werd beslist om de alternatieve countrysinger-songwriter Jim White in te schakelen als gids doorheen het dorre, met roestende trucks bezaaide landschap. Zelf een inwijkeling, biedt White de kijker een relatief helder beeld van deze maatschappij, die eigenlijk nooit meer is hersteld van de Amerikaanse burgeroorlog in de 19de eeuw. Gedurende anderhalf uur wordt de kijker geconfronteerd met gene zijde van een vervallen, maar betoverende samenleving, terwijl op de autoradio grimmige countrysongs worden afgewisseld met krankzinnige predikanten.
'Searching for the Wrong-Eyed Jesus' toont een bevreemdende wereld waarin mensen tussen pot en pint over de hel discussiëren en Satan een dagdagelijks figuur is, die zowel in oeroude als moderne streekverhalen vaak een hoofdrol speelt. In het Zuiden, de zogeheten 'Bible Belt', draait het bij de bevolking om verhalen vertellen: door iemands anekdotes laat deze merken wat voor een persoon hij is. Hoewel een regelmatig verblijf in de staatsgevangenis een schijnbaar onontkoombare realiteit blijft voor de armsten der Amerikanen, moeten hun verhalen steeds met een korrel zout genomen worden. Een anekdote is maar zo goed als zijn details en die worden dan ook steeds breder uitgesponnen doorheen de jaren. Zo ook in de muziek: de traditie van geweld en hellevrees in sterke verhalen, bij het grote publiek bekend gemaakt door Johnny Cash, leeft voort in de muziek van hedendaagse muzikanten zoals White, Johnny Dowd (denk aan Nick Cave zonder diens literaire achtergrond) en David Eugene Edwards met zijn alternatieve countryband 16 Horsepower. Hun mix van waarheid en fictie wordt gretig weerspiegeld in de film, die het midden houdt tussen een realistische documentaire (de beelden in de gevangenis of in de cafés) en Zuiderse fantasy waarmee het publiek kon kennismaken in 'Oh Brother, Where Art Thou?' van de gebroeders Coen. In tegenstelling tot die humoristische feelgood-prent is 'Searching for the Wrong-Eyed Jesus' een eerder donker, broeierig verhaal, waar pal naast de ontluisterende, kleinmenselijke taferelen (binnenshuis) bovennatuurlijke verhalen worden verteld in een mythische, sprookjesachtige sfeer (de natuur).
Naast de klassieke, adembenemende shots en scènes is deze film een ode aan tal van jonge en oudere artiesten die zowel in lied als leven de ware zonen en dochters zijn van het Zuiden. 'Searching for the Wrong-Eyed Jesus' vindt door zijn soundtrack en de melancholische, soms beklemmende sfeer een bijna perfecte balans tussen vorm en inhoud. De enige manier om dit kunstwerk recht aan te doen, is een ander aan te raden er zelf zijn voordeel mee te doen.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
