Dvorak is één van de groten van de 19de eeuw. De Tsjechische componist stond onder invloed van zijn vriend en mentor Johannes Brahms. De werken op deze cd dateren uit de periode dat de toen nog jonge Dvorak voor het eerst met Brahms persoonlijk in contact kwam. De invloed van deze laatste als leermeester is vanaf deze periode onmiskenbaar aanwezig. Wat niet wil zeggen dat Dvorak een flauw afkooksel van Brahms zou zijn. De componist verweeft wat hij geleerd geeft met zijn eigen genialiteit en schept verbluffend mooie muziek. Isabella Faust is een violiste die al enige tijd als soliste de wereld rondreist. In 1987 won ze de Leopold Mozart competitie en in 1993 deed ze er nog een schepje bovenop door ook de Paganini-wedstrijd te winnen. De jonge soliste van toen is twaalf jaar later uitgegroeid tot een volgroeide soliste op het toppunt van haar kunnen.
Het vioolconcerto van Dvorak is een toonbeeld van een romantisch concerto. De dramatiek druipt er vanaf zonder ooit melig te worden. In het eerste deel, Allegro ma non troppo, komt vooral de virtuoze kant van het vioolspelen naar boven. De soliste moet een spetterend geheel van vlugge loopjes, technische hoogstandjes en pareltjes van schoonheid tot een geheel breien, wat door de soliste op deze plaat schitterend gedaan wordt. In het tweede deel, Adagio ma non troppo, haalt de componist de romantiek van stal. Een schitterend thema komt langzaam tot ontwikkeling in een vloeiend samengaan van orkest en soliste. Het hoogtepunt komt pas diep in het tweede deel als de viool na een orkestpassage terug overneemt en het thema terug tot eenvoud wordt herleid. De hoorns beëindigen brengen het thema een laatste keer aan en een volmaakt einde volgt. Het derde deel, Allegro giocoso ma non troppo, is een traditioneel derde deel. Het thema is een vrolijke melodie. Het meesterschap van Dvorak zit er in dat hij met het weinige materiaal dat hij gebruikt nooit verveelt. De soliste kan nog eens tonen hoe virtuoos ze wel is, een mooi besluit voor een schitterend concerto. Het trio voor viool, cello en piano is een klassieker voor deze bezetting. Het krachtige thematische materiaal dat de componist gebruikt staat garant voor een prachtig trio. De melodieën zijn breed uitgesponnen en zangerig. Een stijlvoorbeeld voor de romantische periode.
Dit is een erg sterke plaat. De werken behoren tot het beste wat ooit geschreven is en de uitvoerders zijn van de bovenste plank. Ook het orkest verdient ook een pluim voor het schitterende begeleidingswerk tijdens het concerto, om van de pianist en de cellist in het trio nog maar te zwijgen. Dit is geen vernieuwende interpretatie, maar een oerdegelijke opname.
Meer over Antonin Dvorak
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
