Iets meer dan 100 uur heeft het schip dat bekend staat als de Titanic dienst gedaan. In de nacht van 14 op 15 april van het jaar 1912, vier volle dagen nadat de boot zijn eerste tocht had aangevat, vond de legendarische botsing plaats met een ijsberg, hetgeen uiteindelijk tot de meest beroemde scheepsramp aller tijden zou leiden. Precies een eeuw na datum herdenkt deSingel deze tragedie met een interessant dubbelconcert, waarvoor zowel Peter Vermeersch’ Flat Earth Society als avant-gardecollectief Champ d’Action hun beste beentje zullen voorzetten.
Frontman van FES en tevens gevierd producer, componist en arrangeur Peter Vermeersch schreef 'Boot & Berg' in het bijzonder voor sopraan (Rolande Van der Paal ) en bigband, op tekst van Josse De Pauw. Die zal zelf ook op de planken staan als acteur, in dialoog met de jazzmuzikanten. Naar de lading van zijn tekst is het voorlopig nog raden, maar de twee vorige ontmoetingen tussen Vermeersch en De Pauw indachtig, wordt het allicht een magische samenwerking waarin de taal een vrijheid bereikt die doorgaans alleen voor jazzmusici gereserveerd blijft. De Pauw liet zich eerder inspireren door het genre en zowel in 'Weg' als in 'Larf' boog hij literaire conventies zodanig om dat hij in gedachten deel werd van het geïmproviseerde klankweb. Hij recapituleerde tekst zoals dat in klassieke vormen binnen de muziek gebeurt, maar gaf woorden tegelijk een andere lading op een manier die aan majeur/mineur-modulaties deed denken. Vermeersch op zijn beurt kneedde zijn partituur zodanig dat er nog steeds ruimte was voor improvisatie, terwijl vaste ankerpunten de strakke samenhang tussen tekst en compositie moesten verzekeren. 'Weg', door de vakpers in 1998 uitgeroepen tot "een mijlpaal voor het genre van het muziektheater" en inmiddels verschenen op cd, doet de verwachtingen voor 'Berg & Boot' in elk geval hoog oplaaien.
Alweer zal FES voor de verklanking zorgen, dit keer samen met het collectief Champ d'Action, dat een jarenlange staat van dienst heeft voor wat moderne en hedendaagse muziek betreft. Het dikwijls uitzinnig enthousiaste en chaotische geluid van Flat Earth Society zal op die manier in contrast worden geplaatst met de meer minimalistische klankparel van Bryars, die een intiem slot moet breien aan een avond met een zeer interessant uitgangspunt waarrond heel fantasievol wordt gewerkt.
